Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2011
go away and stay there...
Αναρτήθηκε από #lockheart# στις Παρασκευή, Δεκεμβρίου 30, 2011 5 διεξοδοι
Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2011
It never ends;
Αναρτήθηκε από #lockheart# στις Τρίτη, Δεκεμβρίου 20, 2011 2 διεξοδοι
Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2011
Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2011
..Being alone is not that bad.It's much worse to surround yourself with people that make you feel alone...
Μια δικη μου αυτοκυριαρχια, την οποια φθανω, αγγιζω κι ολο χανω.
Με αποδυναμωσε το τυφλο ψαξιμο των ματαιων στοχων.
Με απογυμνωσε η αβεβαιοτητα των (υπο)σχεσεων.
Για ποιον παλευω. Για ποιον προσπαθω. Για μενα.
Σωστο, λαθος.
Σταματα, ξεκινα.
Κρατησε, αφησε.
Αφεσου, αντιστασου.
"Κανε κατι" ακουω το μυαλο να διαταζει.
Νεα προσωπα, παλιες μνημες, μπερδευονται και ισορροπουν στο σκοινι του χρονου.
Χαραζουμε πορειες εγωκεντρισμου παραμεριζοντας ονειρα, ελπιδες, επιθυμιες.
Μονοι μας πορευομαστε, ακομα να το καταλαβεις;
Και το μονο που μαθαινουμε τοσο καλα, ειναι να δομουμε οχι απλα χαρακτηρα αλλα λιγο παραπανω τον εμφυτο εγωισμο μας. Τωρα το καταλαβα, δυστυχως.
Σε ενα μελλον που οι ανθρωποι γινονται απανθρωποι απο επιλογη;
....Τελειωνοντας με λεξεις αυτο που δε μπορω να αρχισω με πραξεις....
Αναρτήθηκε από #lockheart# στις Τετάρτη, Δεκεμβρίου 07, 2011 6 διεξοδοι
Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011
...
Αναρτήθηκε από #lockheart# στις Δευτέρα, Νοεμβρίου 28, 2011 0 διεξοδοι
Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011
people will forget what you said..people will forget what you did.. but people will never forget..how you made them feel..
Αναρτήθηκε από #lockheart# στις Σάββατο, Οκτωβρίου 22, 2011 3 διεξοδοι
Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2011
Λέξεις...
Αναρτήθηκε από #lockheart# στις Πέμπτη, Οκτωβρίου 13, 2011 4 διεξοδοι
Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2011
Εμεινα εδω...
Αναρτήθηκε από #lockheart# στις Σάββατο, Σεπτεμβρίου 17, 2011 10 διεξοδοι
Πέμπτη 11 Αυγούστου 2011
Non e mai troppo tardi...
Ειναι φορες που σκεφτομαι τοσα να σου πω,μα καθως σε κοιταζω η σιωπη..με προλαβαινει.
Αναρτήθηκε από #lockheart# στις Πέμπτη, Αυγούστου 11, 2011 3 διεξοδοι
Τετάρτη 6 Ιουλίου 2011
Μονο στη φαντασια,παιρνουν τα ονειρα μορφη...
Δυσκολες οι ανθρωπινες σχεσεις,μου το λενε συνεχεια,
το ξερω,το εχω εμπεδωσει,μου εχουν κανει τη ζωη ακομα πιο δυσκολη,και αντε να βρω τροπο να την απλουστευσω.
παντα κυνηγουσα την ιδια μου τη σκια.
Καποιον παντα κατηγουρουσα για το τρομο που μου προκαλουσε το αγνωστο,
το μυστηριο,το χαος του ψυχισμου που κρυβεται μεσα μας.
Καποιον παντα εβρισκα για να του ακουμπαω τη δειλια μου.
με εσπρωχνε στο χειλος ενος αγνωστου γκρεμου.
Ρισκαρα.Διαλεξα.Επελεξα.Σταματησα.
Ξαναρχισα...απο το τελος μιας αλλης ξενης αρχης.
Ολοκληρα χρονια...αναζητωντας τα τελεια.
Ολοκληρες ζωες...ανακαλυπτωντας τα ημιτελη.
...
να αφηνομαι σε μια ανισορροπη ισορροπια,
να βαδιζω την ωρα που επιθυμουσα να βαδισω,
να κλεινω τα ματια αφοβα οταν το επιθυμουσα,
να οριζω το τιμονι της ζωης μου απροσδοκητα καλα,
με συνοδηγο παντα μια ελπιδα και μια αυταπατη,εναλλαξ,
που εμεναν ανελπιστα πιστες στη θεση τους.
Δρομος ολο στροφες που με ενοχλουσαν και με ενοχλουν αφορητα.Μια παρεκτροπη.
Μια καινουργια περιπετεια.Μια ευθεια.Που παω;
Μια βουβη αναφορα ενος ορκου.
Νεα προσωπα, παλιες μνημες, μπερδευονται και ισορροπουν στο σκοινι του χρονου.
Νεα συναισθηματα,παλιες πληγες σχηματιζουν σφιχτους κομπους στο σωμα, προκαλωντας εμφρακτα.
Διασπαρτα τα εμποδια που δυσκολευουν τη κυκλοφορια,
τη ροη ελευθερων σκεψεων,την απελευθερωση ουσιων για το γελιο,τη χαρα.
Αληθεια, αυτος ο κομπος ποτε φθανει στο χτενι;
Οταν ονειρευεσαι πλαι στους αλλους ή οταν αυτοι οι δικοι σου "αλλοι",
σου καταστρεφουν τα ιδια σου τα ονειρα;
...
"Όλο τα ίδια λέμε, γιατί δεν μάθαμε πολλά
κι όλα μας τα ταξίδια μέσα στην ίδια γειτονιά
Όλο τα ίδια λέμε, γιατί δεν μάθαμε πολλά
Δεν θα πετάξουμε ποτέ
Δεν θα γνωρίσουμε ουρανούς
Πάμε για ύπνο και θα δεις
όσα λαχτάρισε ο νους
Δεν θα πετάξουμε ποτέ
γιατί μας κάρφωσαν στη γη
Έτσι χτυπάνε δυστυχώς
κάθε ελπίδα δυνατή
Μόνο στη φαντασία παίρνουν τα όνειρα μορφή
όπως η πεταλούδα που μια νύκτα μόνο ζει
Μόνο στη φαντασία παίρνουν τα όνειρα μορφή."
Αναρτήθηκε από #lockheart# στις Τετάρτη, Ιουλίου 06, 2011 4 διεξοδοι
Πέμπτη 9 Ιουνίου 2011
If only...
Εμαθα να ακουω,να σε ακουω και να παραδινομαι στους εσωκλειστους διαλογους που δραπετευουν απο τα ασημαντα,απο τα σημαντικα,απο εκεινα που ηθελημενα δε θελω να σκεφτομαι,απο εκεινα που με στεναχωρουν,απο εκεινα που θελω να ερθουν και δεν ερχονται ποτε οταν τα χρειαζεσαι.
Θαρρω πως συνηθισα στις μετεωρες συζητησεις μου μαζι σου.
Συνηθισα να αιωρουμαι.
Συνηθισα να περπαταω μαζι σου,στο πουθενα.
Θαρρεις πως επαψα να ζηταω ν'αλλαξεις...
Αλλαξα εγω,ισως.
-Χρησιμοποιεις πολυ τη λογικη σου και λιγοτερο τη καρδια σου,το ξερεις;
Αναρτήθηκε από #lockheart# στις Πέμπτη, Ιουνίου 09, 2011 5 διεξοδοι
Τετάρτη 1 Ιουνίου 2011
E tardi ormai...
Δεν είναι η μοναξιά που εκεί θα με φέρει
Έχω αντέξει πολλά
Δε με ξέρεις καλά κανείς δε με ξέρει..."
Αναρτήθηκε από #lockheart# στις Τετάρτη, Ιουνίου 01, 2011 9 διεξοδοι
Κυριακή 29 Μαΐου 2011
..ΑποΣΠΑ(Ω)σμα...
Αναρτήθηκε από #lockheart# στις Κυριακή, Μαΐου 29, 2011 7 διεξοδοι
Σάββατο 14 Μαΐου 2011
Οι αντρες περνουν,μαμα...
μεγαλα παιδια που συνεχεια θελουν μαλωμα.
σε γεμιζουν υποσχεσεις.
οχι απο τη μεση και πανω...
Να σε χτυπανε κατω απο τη ζωνη.
Αναρτήθηκε από #lockheart# στις Σάββατο, Μαΐου 14, 2011 6 διεξοδοι
Σάββατο 30 Απριλίου 2011
no more...
Ποσο ονειροπολα ειμαι που νομιζω οτι θα την αλλαξεις;
τουλαχιστον τωρα να περιμενεις κατι,το πατο.
με τις επιλογες σου,με τα ονειρα σου,με τη ζωη σου,με εσενα.Εγω δεν ειμαι κηδεμονας κανενος!
Αναρτήθηκε από #lockheart# στις Σάββατο, Απριλίου 30, 2011 6 διεξοδοι
Παρασκευή 1 Απριλίου 2011
...Ολα αλλαζουν κι ολα ιδια μενουν...
οπως εκανα οταν ημουν μικρη.
είμαι της φυγής νόμος...
δυο για την ψευτιά φόβος...
Αναρτήθηκε από #lockheart# στις Παρασκευή, Απριλίου 01, 2011 2 διεξοδοι
Σάββατο 19 Μαρτίου 2011
Tutto va e viene...
Οι φιλοι μενουν.
Εχω αρχισει και τα χανω.
μονιμως υπο κατασκευη...
Αναρτήθηκε από #lockheart# στις Σάββατο, Μαρτίου 19, 2011 11 διεξοδοι
Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2011
I'll be just fine, pretending I'm not...
Ο ηχος απο το ξυπνητηρι διαταρασσει δυσαρεστα τον ειρμο των ονειρων μου και κοβει αιφνιδιως το νημα που ενωνει το υποσυνειδητο με το συνειδητο.
Eτσι δειλα δειλα επανερχομαι σε ενα κρυο και γνωριμο δωματιο.
Ντυνομαι βιαστικα μεσα απο τα σκεπασματα και απαριθμω τις υποχρεωσεις της ημερας,που εδω και λιγο καιρο εχουν εισβαλλει αναπαντεχα στη καθημερινοτητα μου.
Κλεινω για λιγο τα ματια και τα ανοιγω ξανα.Τιποτα δεν αλλαξε.Ολα στεκουν στην ιδια θεση και εγω στην οριζοντια,αρνουμενη να αφυπνισω το μυαλο.
Κοιταζω εξω απο το παραθυρο, κι εχει ακομα σκοταδι, το ξημερωμα αργει...
Αναβω βιαστικα τα φωτα και επεξεργαζομαι τους ηχους γυρω μου.
Απο τη διπλα μεσοτοιχια ακουγονται ψιθυροι.Καποιος φωναζει ενα αγνωστο ονομα.
Εξω στο δρομο η μηχανη ενος αυτοκινητου προσπαθει για την εκκινηση.Καποια σκυλια γαβγιζουν.
"Ξυπνουν κι αλλοι απο τα αγρια χαραματα,σκεφτομαι,δεν ειμαι η μονη,"
Νιωθω τη ταχυτητα του ανεμου στο προσωπο μου,αισθανομαι τα δακτυλα μου παγωμενα,τους φωτεινους σηματοδοτες να μου δινουν το εναυσμα για να φθασω λιγο πιο γρηγορα η λιγο πιο καθυστερημενα στο προορισμο μου.Ιδια παντα διαδρομη,ιδιο δακρυ στα ματια απο τον αερα που τα κανουν να τσουζουν,ιδια προσωπα να καλημεριζω καθε μερα και απο αυτα ελαχιστα να σου ανταποδιδουν το χαμογελο.Τοση ευδιακριτη δυστυχια γυρω μου.Θα φταιει μαλλον ο χωρος που μυριζει συνεχεια αντισηπτικα και φαρμακα.
Μη μου λετε να κανω υπομονη,γιατι παντα ετσι κυκλοθυμικη θα με βλεπετε.
Μια καθημερινοτητα ζωγραφισμενη σε αχρωμα μοτιβα.
Ενας πινακας φτιαγμενος απο θολη αγανακτηση.
Και ρωταω αυτο λεγεται ζωη;
Αναρτήθηκε από #lockheart# στις Κυριακή, Φεβρουαρίου 13, 2011 8 διεξοδοι