E tardi ormai...

"...Δεν είναι η ανάγκη
Δεν είναι η μοναξιά που εκεί θα με φέρει
Έχω αντέξει πολλά
Δε με ξέρεις καλά κανείς δε με ξέρει..."

 

 

Μπορει να λες πως εισαι εδω...

μα για μενα εχεις φυγει...

εχεις φυγει καιρο τωρα...

Μπορει να μιλας ακαταπαυστα...

μα για μενα μιλαει η σιωπη σου...

μιλαει η σιωπη σου καιρο τωρα...

Δεχομαι οτι εισαι αλλου...

μα δε δεχομαι οτι ξεπουλας το εδω ετσι ευκολα...

Η αποσταση πλεον δεν ειναι χιλιομετρικη,ειναι αναμεσα μας...

Η απαθεια δεν ειναι  φυσικο επακουλουθο,ειναι  μια πραγματικοτητα...

Η δικη μας πραγματικοτητα...

Η ελλειψη ενδιαφεροντος δεν ειναι αποτελεσμα,ειναι η κυριως αιτια...

 Η αφορμη για να τελειωσουν ολα και την ιδια στιγμη να αρχισουν ξανα...

Με κουρασε η εκκινηση σου,να τρεχω πλαι σου,μονη...

Να προσποιουμαι πως ειμαι καλα ενω δεν ειμαι...

Ειναι τοσο αδικο να συνειδητοποιεις τη καταρευση ολων οσων πιστευεις,κυνηγας,αγαπας...

Ειναι τοσο αντιφατικο να μη θες να σου κανουν ολα οσα κανεις...

Μπορει να εισαι εδω,μα για μενα δεν υπαρχεις πουθενα...

Χαθηκες,ετσι οπως ηρθες...

Χαμενος ησουν αλλωστε...καιρο τωρα...

Μπορει να ξερεις τι θες,μονο που δε ξερεις τι σου γινεται...

Οταν μαθεις,δε θα ειμαι εδω...

οταν μαθεις θα ειναι πια αργα...

 

 

 

 

"...Μη γυρισεις

Τιποτα μη ζητησεις

Για ενα βραδυ μη με χαραμισεις..."