BLOGGER TEMPLATES AND TWITTER BACKGROUNDS

Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2012

Φιλη μου...




Φιλη μου...
Περναει τοσο γρηγορα ο καιρος...οπως και τα λεπτα στο ρολοι που εχω κολλησει να κοιταζω...
Περνανε ολοι απο τη ζωη σου,τη σημαδευουν,τη γεμιζουν στιγμες και υστερα μενεις να μαζευεις ολα σου τα ονειρα,ολα σου τα ωραια πραγματα και να τα στοιβαζεις σε κουτες...
Ομως ειναι καποιες στιγμες που δε χωρανε πουθενα...απλα πουθενα.
Ειναι τοσα πολλα που αφηνεις πισω,οταν φευγεις.Ειναι χαμογελα,γελια,εκφρασεις,κλαματα,λεξεις,αγκαλιες,
ξενυχτια,συζητησεις,εξομολογησεις,αγαπη...
Φιλη μου καλη...
Θα μου λειψεις τοσο...
Θα μου λειψει...ο τροπος που γελας,ο τροπος που στριβεις τσιγαρο,ο τροπος που νευριαζεις,αυτο το "καλε ηρεμησε",αυτο το "καλε εισαι τρελη;",αυτο το "ασχημος",αυτο το "τουρουρου fail...,"ο τροπος που διασκεδαζεις ανεβαινοντας χωρις ενδοιασμους επανω στα τραπεζια,οι μακαροναδες σου,οι δακρυβρεχτες ταινιες μας σπιτι σου,οι αιωνιες συζητησεις μας για τους αντρες,τις σχεσεις και το σεξ,το κινητο σου που το περνανε ολοι για ταπακιερα,οι αποψεις σου για τη ζωη,τα πρωινα μας στη 'el sueno',το ζειμπεκικο σου,τα ξενυχτια μας στα στεκια τα γνωστα,τα τραγουδια που τραγουδαμε μαζι με νοημα η μια στην αλλη...
Ειναι τοσο πολλα...θα μπορουσα να γραφω μερες...
Φιλη μου...
Αναψε τσιγαρο και ασε τη γωγω να ουρλιαζει...
Στη πρωτη ρουφηξια θα με δεις διπλα σου...
Οπου κι αν πας,οπου κι αν εισαι εγω να ξερεις πως θα ψαχνω παντα να σε βρω...για να σε αγκαλιαζω και να σου παιρνω καθε πικρα που θα νιωθεις.
Οταν το τσιγαρο σβησει...εγω θα ειμαι εκει να σκουπισω το δακρυ που θα κυλησει...
Κι αν ποτε οι δρομοι μας χωρισουν...να ξερεις πως...
Εισαι ο πιο ξεχωριστος και αληθινος ανθρωπος που γνωρισα σε ολη τη ζωη μου.
Να με σκεφτεσαι...για να μη νιωθω μονη.
Σ'αγαπω πολυ.
Να προσεχεις τον ευατο σου και να μην αλλαξεις ποτε.
Να μεινεις το αξιαγαπητο πλασμα που θα κανει παντα τις ζωες των αλλων να ειναι γεματες και γαματες.



Y.Γ Στα ίδια μέρη θα ξαναβρεθούμε
Τα χέρια θα περάσουμε στους ώμους
Παλιά τραγούδια για να θυμηθούμε
Ονόματα και βλέμματα και δρόμους



Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2012

Θα σου φυγω στο'χα πει...




Αναψα ενα τελευταιο τσιγαρο.Για καληνυχτα.Φυσηξα το καπνο και αφησα μεσα εκει να ξεχυθουν ολες οι αναμνησεις. Ολες οι στιγμες εκεινες.Ολα τα φευγαλεα εκεινα φιλια. Ολους εκεινους τους ποθους που ξυπνησαν και κοιμηθηκαν νωρις.Ολα εκεινα τα βλεμματα.Ολα εκεινα τα απογευματα τ'αδεια που σε πιστεψα.Ολα εκεινα τα βραδυα που σε παρομοιαζα με τη ζωη μου.Ολα εκεινα τα τρια τελευταια χρονια που μου χαρισες και τοσο απροσμενα μου εκλεψες,καταφερα και τα χωρεσα μεσα σ'ενα συννεφο καπνου.
Και ξαφνου ο καπνος διαλυθηκε,η ανασα βρηκε το ρυθμο της,οι σκεψεις επανηλθαν στη θεση τους. Και ξαφνου οι αναμνησεις επεσαν στο κενο.Σακατευτηκαν.Εμεινα παλι να σιγοτραγουδω παλιους στιχους καποιας μοναξιας. Προσωρινα. Μεχρι να βρω καποιον που θα τους τραγουδαμε παρεα. Μεχρι να βρω αυτον που δε θα φοβαται να ζησει,ν'ονειρευτει..πλαι μου.Και πιστεψε με δε θα σου μοιαζει. Μα το Θεο!Δε θα σου μοιαζει ουτε στο μικρο σου δακτυλακι.




Μακαρι να μπορουσες να κοιταξεις μεσα μου αυτη ακριβως τη στιγμη. Θα εβλεπες δυναμη. Θα εβλεπες θαρρος. Θα τρομαζες. Θα εβλεπες μια αλλη απο αυτη που γνωρισες. Μια ξενη. Μια αλλη. Θα εβλεπες καποια που θα ησουν ετοιμος οποιαδηποτε στιγμη να χαστουκισεις. Σε βαρεθηκα ρε φιλε. Καταφερες να με μετατρεψεις σε μια πανινη κουκλα που απλα παιζει θεατρο. Σε μια τρελη που περιφερεται και πληγωνει απο πεισμα. Σε μια ανεραστη γυναικουλα που ψοφαει για αναγνωριση. Αλλαξα. Και τωρα ηρθε η σειρα σου να τη κοπανησεις. Καταλαβες; Κοπανα τη! Κουραστηκα να σε καθοδηγω. Βρες αγορι μου αυτο που ψαχνεις. Αυτο που σου αξιζει. Γιατι σιγουρα δεν ειμαι εγω αυτο. Εισαι τοσο λιγος μπροστα μου. Τοσο μικρος. Μικρος στη καρδια και στο μυαλο. Οι μικροι ανθρωποι δεν επιτρεπεται να μπλεκουν σε μεγαλες ιστοριες. Οι μικροι ανθρωποι παιρνουν με το καιρο το μαθημα τους. Οι ευθυνοφοβοι απλα τιμωρουνται. Με το ιδιο νομισμα. Με τον ιδιο επωδυνο τροπο. Την αδιαφορια.
Θα εξαφανιστω απο τη ζωη σου, για να μαθεις οτι ολα ειναι δανεικα. Για να μαθεις οτι η στιγμη μιας αποφασης δε διαρκει πολυ. Για να μαθεις πως ειναι οταν αγαπας με το μυαλο και οχι με τη καρδια.
Γιατι τοτε τα χανεις ολα. Θα με χασεις. Το ξερεις. Και λυπαμαι που δε θα ειμαι εκει να σε δω να πεφτεις.Λυπαμαι.




Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2012

Τα λεμε...




Δυο καρδιες. 
Η μια μοναχα χτυπα και η αλλη εχει παγωσει.
Γιατι δε εχει απομεινει τιποτα πια να σου δωσει.
Ουτες ενας τοσο δα μικρος χτυπος.
Γιατι τη σκοτωσες.
Και τωρα την κλεβεις. Την πατας. Την ταρακουνας. 
Γιατι δε φευγεις;
Γιατι ζητας κι αλλο θανατο;
Δυο φωνες.
Η μια καθαρη και η αλλη σπασμενη.
Δε μου αφησες νοτα να εκφρασω ολα οσα ενιωθα.
Ολα οσα νιωθω.
Και τωρα ψιθυριζεις. Φωναζεις. Απαιτεις. 
Ξανα.
 Γιατι δε φευγεις;
 Γιατι ζητας κι αλλο πονο;
 Δυο μερες.
 Μονο.
Χωρις το ''παλια''.
Με το ''τωρα''.
Ζησε το τωρα.
Πως ακριβως να ζησω οταν ηδη με εχεις σκοτωσει μια φορα;
Δε μ'αρεσεις πια.
Δε σε γουσταρω ετσι.
Να φυγεις γαμωτο.
Να σε καταπιει η γη.
Γιατι δε φευγεις;
Γιατι σου επιτρεπω να μπαινοβγαινεις στη ζωη μου;
Γιατι σου φυλαω παντα μια γαμημενη θεση;
Γιατι;;;;;;;;
Δε φταις εσυ.
Εγω φταιω.
Που δε σε εθαψα.
Που σε αφησα να τριγυρνας σα φαντασμα μεσα στο σωμα μου.
Μεσα στις σκεψεις μου.
Μεσα στα ονειρα μου.
Δε θελω να ερθεις!
Ειμαι καλα εδω.
Να φυγεις.