Ειναι φορες που σκεφτομαι τοσα να σου πω,μα καθως σε κοιταζω η σιωπη..με προλαβαινει.
Θελω να σου ζητησω τοσα πραγματα,να μ'αγαπας,καθε ωρα,καθε λεπτο,να μη με αφησεις να φυγω ποτε απο κοντα σου,να μεθας τη ψυχη μου απο φιλια και χαδια.
Να με παρηγορεις με λογια παντοτινης ευτυχιας.
Κι ας ξερω πως φανταζουν δανεικα, μακρινα,ανεφικτα,τουλαχιστον να βρισκω το κουραγιο να ονειρευομαι...
Θα ηθελα να στο λεω αβιαστα,χωρις να σκεφτομαι,το πρεπει,το γιατι,το μετα..
"Σ'αγαπαω..."
μα υστερα το φυλακιζω μεσα μου.
Με εμαθες να κρυβω τοσο καλα το μεσα μου, να φοβαμαι να το εξωτερικευσω..
Υπαρχουν επιπολαιοι οπως λες,
που πουλανε αγαπες,καρδιες,ψυχες...και υστερα δε μπορουν να τις παρουν πισω.
Κοντευουν να γινουν οι μερες αμετρητες και εσυ απλα... ενας κλεφτης.
