(Π) ΕΣ (ΜΟ) Υ

Πες μου...

...τι ειναι αυτο που τοσο καλα κρυβει η ψυχη σσυ;

...γιατι δε μιλας δυνατα να σε ακουσω;

...πως τολμας να λες πως μ'αγαπας;

...που φταιξαμε;

...γιατι να ποναει τοσο;

...πως μπορεις ξεχνωντας με να ζεις;

...πως θα λυθει αυτος ο κομπος που με πνιγει;

...γιατι δεν εκανες τιποτα για να με κρατησεις;

...γιατι τοση δειλια;

...τι ειναι αυτο που μας ενωνει;

...τι ειναι αυτο που μας χωριζει;

...γιατι δεν εισαι εδω;

... γιατι εμαθες ν'αγαπας αποκλειστικα και μονο τον ευατο σου;

Πες κατι..φωναξε...

ΠΕΣ...

...πως ημουν απλα μια περιπετεια...

...πως με χρησιμοποιησες για να καλυψεις τα κενα σου...

...πως ολα οσα ειπες ηταν ψεμματα...

...πως ζουσες τη μετριοτητα...

...πως συμβιβαζοσουν...

...πως φοβοσουν το "εμας"...

...πως δε θες να με ξαναδεις...

...πως με ξεπερασες...

...ως εδω εμεις οι δυο...

ΑΛΛΑ ΠΕΣ ΚΑΤΙ...

ΗΡΘΕ Η ΣΤΙΓΜΗ Ν'ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΟΤΙ ΕΧΕΙΣ ΝΑ ΠΕΙΣ...

αυτη η σιωπη σου ..με ξεκουφαινει...