ΝΙΡΒΑΝΑ

Ολα μέσα μου ματώνουν κάθε βράδυ που ο Μορφέας σε φέρνει κοντά μου δεν ξυπνάω, δεν ονειρεύομαι μονάχα σε αισθάνομαι, σα λάβα που σιγοκαίει το κορμί μου τα φιλιά που δε ξεθωριάζουν αστέρια παντοτινά φωτίζουν...

Σκέφτομαι, μαγεύομαι, θυμάμαι, δεν ονειρεύτηκα βαθύτερη ομορφιά το χρώμα των στεναγμών σου, τη μεθυσμένη νύχτα των μαλλιών σου...

Αν ο έρωτας είναι θεός τότε τα μάτια σου είναι η θεά του...

Τρέμω, μέσα μου, φοβάμαι τη σπίθα που μένει άσβεστη και καίει...

Πέρασα θάλασσες,ερήμους και πελάγη, να την σβήσουν αδύνατο να γίνει, αλλά είναι η φλόγα που δε τρέμει, πύρινος εφιάλτης θα γίνει...

Μονάχα το χάδι και το φιλί σου η αγκαλιά και η πνοή σου μπορεί να την ορίσει.

Όλο στενεύει η φυλακή μου, όλο και μικραίνει και τώρα ακόμα τόσο καιρό μακριά μου αχτίδα φωτός δε φτερουγίζει έξω απο τη φυλακή μου δίχως να δω εκείνο το κορίτσι δίχως να νοιώσω την ανάσα της να με εγκλωβίζει...

Κοίταξε γύρω σου, ψάξε μέσα σου, νοιώσε την πλημμύρα...

Άσε την ψυχή μου να σε κατακλύσει άσε την καρδιά μου να σε γεμίσει με ότι ομορφότερο, ότι βαθύτερο έχει νοιώσει άνθρωπος που τον έχει δει το φώς...

Λίγο το φως μέσα σου, όμως αρκεί με την αγάπη σου σημάδι, δείξε μου το δρόμο για τους χαμενους κήπους και άσε με να μας οδηγήσω μαζί στη θάλασσα, τη νιρβάνα μας...

Υ.Γ1 Αυτο μου το χαρισε - εγραψε ενας πολυ καλος και αγαπημενος μου φιλος .μου ζητησε να το φυλαξω..να μη το δειξω σε κανεναν..ειναι τοσο υπεροχο ομως..

ΣΥΓΧΩΡΕΣΕ ΜΕ...δε τηρησα αυτο που ειπα..

ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΨΥΧΗ ΜΟΥ..

ΑΡΚΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕ ΣΥΓΧΩΡΗΣΕΙΣ?

Υ.Γ 2 ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ EINAI ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ...