....

τα ματια σου μου ζητησαν...ερωτα...

διψουσαν για αχαλινωτο παθος...

με κοιτουσες και η φλογα τους με εσερνε στη κολαση...

δε σου εδωσα ο,τι μου ζητησες...

μα κατι παραπανω...

θυμωμενους αναστεναγμους...

αμαρτωλους ποθους...

αμετρητη ηδονη...

ζαλισμενες ανασες...

απεραντη μαγεια...

θαμπους οργασμους...

αθανατες στιγμες...

ηρθες τουτη τη νυχτα και ξαπλωσες πλαι μου...

δεν αντεδρασα στις κινησεις σου...

μου χαιδεψες τρυφερα το μετωπο...

παραμερισες απ το προσωπο μου,τη μπουκλα των μαλλιων μου...

 η σκια των χεριων σου τυλιξε τη μεση μου...

φιμωσες τα χειλη μου με το υγρο φιλι σου...

κι η γευση σου ηταν ακρως ερεθιστικη...

το αρωμα που ανεδυε το σωμα σου με τρελαινε...

η ζεστη ανασα σου στο αυτι μου...

σηκωνε απαλα τις τριχες του κορμιου μου...

κι εσυ το διασκεδαζες...

να με βλεπεις ετσι...

ηρθες για να κανεις τη ζωη μου υπεροχα πολυπλοκη...

ακρως ερωτικη με το σαγηνευτικο σου χαμογελο...

κανε με να πιστεψω κι αποψε πως η καρδια μου βρηκε το σωστο καταφυγιο...

πως κουρνιασα στη κρυψωνα του κορμιου σου και δε με μαρτυρησες...

εμεινα εκει και εσυ με προστατεψες...

με ενοιωσες...

με εκαψες...

η αγκαλια σου  μοιαζει με αιωνια ελευθερια μεσα στη φυλακη μου...

η φωνη σου...λυτρωτικη μελωδια που σκορπιζεται στο χωρο...

δε μπορεσα να κοιμηθω ολη νυχτα...

γιατι η πραγματικοτητα ηταν ωραιοτερη απο τα ονειρα μου...

δε μπορεσα να κοιμηθω γιατι φοβομουν πως θα κλεισω τα βλεφαρα κι θα εξαφανιστεις...

και θα βρεθω σε μια ουτοπια...

σε μια παροδικη ψευδαισθηση που μου χαρισε η σκια σου...

τα ματια σου μου ζητησαν παλι ερωτα...

δε ξερω αν σε εχω ερωτευτει...

δε ξερω αν αυτο που νοιωθω λεγεται καπως...

ξερω μοναχα πως με συντριβουν δυο πραγματα..

η απουσια σου...

και η παρουσια σου...

κατι νυχτες σα κι αυτη....