skip to main |
skip to sidebar
Ειναι ΑΛΗΘΕΙΑ λοιπον....
Αποψε κλεινω τα 23 μου χρονια...
Μεγαλωσα και εγω το ΜΙΚΡΟ....
Κοπιαστε να σας κερασω τουρτιτσα...
γρηγορα ομως γιατι θα λιωσει...
ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΥ ΠΟΛΛΑ
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!
Υ.Γ1 Δε φταιω εγω που μεγαλωνω...
Φταιει η ΖΩΗ που ειναι μικρη...
Υ.Γ2 Θα σας αφησω μοναχουλια για καμια βδομαδιτσα...
να μου περασετε υπεροχα και να προσεχετε..
Μουτς...φιλακια πολλααααα!
-ποιος ειναι;
-εγω ειμαι,δεν με αναγνωριζεις...
ο ευατος σου...
-αλλαξες...και η αληθεια ειναι πως εχω καιρο να σκαλισω το μεσα μου...βλεπεις αλλαξα χομπυ απο αυτο που με διασκεδαζε...
να με κοβω σε κομματια και υστερα να τα ενωνω...
-ναι,επαψες να ασχολεισαι μαζι μου...να προσπαθεις να βρεις τα κομματια που λειπουν απο το παζλ...
-Δεν επαψα,βρε κουτε..απλα κουραστηκα...
Οσο μεγαλωνουμε σκληραινουμε...
-κουραστηκες απο εμενα;
-προσωρινα...μα καταλαβε με,κουβαλαγα βαρυ φορτιο...τα λαθη σου,τις ανασφαλειες σου,τους ελιγμους της διαθεσης σου,τα κλειστα παραθυρα της ευτυχιας,τα αδιευκρινιστα θελω σου,τις διακυμανσεις του θυμου σου,την αχαρη δομη του χαρακτηρα σου...και επιτελους θελω ενα διαλειμμα απο τη παρεα του εγωκεντρικου τυπα...
-πως μπορεις να με αποχωριζεσαι ετσι απλα;σε εμενα οφειλεις αυτο που εισαι τωρα...σε εμενα οφειλεις το ποιον σου...ολα αυτα που περασες ηταν για να σε δοκιμασω,να δω τις αντοχες σου...τα ορια σου...
-ξερεις κατι;λενε πως το πρωτο σταδιο της τρελας ειναι να μιλας με τον ευατο σου..κοινως μονος σου...
-μπλοφαρεις...αφου εσυ εισαι γεννημενος τρελος...τωρα σε πειραξε;
-δικιο εχεις..μια φορα που συμφωνουμε λοιπον...
-ξερεις τι αλλο λενε;
-τι;
-πως αν συμφιλιωθεις με τον ευατο σου..
εισαι πανετοιμος να συμφιλιωθεις και με τους αλλους...
-τρελαθηκαμε και οι δυο μου φαινεται βραδιατικα...
-σσσσσ.......σωπα...
Υ.Γ Συνεχιζεται...
Νοιωθω... Σε νοιωθω...
Νοιωθεις...
Αραγε και εσυ;
Την ιδια ευτυχια...που αισθανομαι καθε πρωι που ξυπναω;
Το ιδιο αχαλινωτο παθος οταν το κορμι σου εισβαλει στα σοκακια του δικου μου κορμιου;
Την ιδια παραισθηση που μου αφηνει καθε σου αγγιγμα;
Τα ιδια πυροτεχνηματα οταν κοιτω τα βεγγαλικα σου ματια;
Το ιδιο παγωμα των αισθησεων,οταν σε αφηνω να φυγεις μεσα απο την αγκαλια μου;
Αραγε νοιωθεις και εσυ...
Την ιδια τρελα...που τοσο λατρευω να με τρελαινει;
Μη σταματας να με νοιωθεις...
Αποψε θελω να παιξω με τις αισθησεις σου... Ελα λιγο...πλησιασε με και...ΑΚΟΥ...
Ακου τους ψιθυρους που σου γαργαλανε παιχνιδιαρικα το αυτι...
ΔΕΣ...
Τη φλογα που καιει ασβηστη μεσα μου και ειναι ετοιμη να σε τσουρουφλισει...
ΜΥΡΙΣΕ...
Το αρωμα του ανεμου που λουζει τα μαλλια μου...
ΓΕΥΣΟΥ...
Τη γλυκα που σταζουν τα δυο μου χειλη...
ΝΟΙΩΣΕ...
Τα χερια της καρδιας μου που απλωνονται να σε αγκαλιασουν σφιχτα για να μη φυγεις απο κοντα μου...
Θελω κοντα σου να μεινω ως το πρωι...
Θελω να δουμε μαζι την ανατολη...
Στην ακρογιαλια...πλαι στο κυμα...
η αλμυρα να ξεβρασει τις ασχημες σκεψεις και να χαλαρωσει καθε ινα του μυαλου...
Δυο σκιες να γινουν ενα...
Δυο σωματα φτιαγμενα απο πηλο του ερωτα...
Μακαρι αυτο το καλοκαιρι να μη τελειωνε ποτε...
ποτε...
ποτε...
καθως οι πρωτες αχτινες του ηλιου,φωτιζουν τον απωγειο κοσμο της ηδονης...
Θελω να'μαστε μαζι...
Εδω στην ανατολη του ηλιου των πιο φωτεινων ονειρων μας...
Κοιτα αγαπη μου...
Ξημερωσε...