Το αρωμα σου ακομα πανω μου....
στα χερια μου...στα ρουχα μου..στο σωμα μου...
ανεξιτηλα σημαδια μου αφηνει...
με χαραζουν σα μαχαιρι που μπηγει τη σαρκα...
σα βελονα που με τρυπα...
αορατη πληγη που ματωνει,αιμορραγει...μα δε πονα...
λυτρωνει απο καθε ιχνος ενοχης...
με αγγιζεις και τρεμω...
τρεμω απο φοβο μη σε χασω...
ειναι ριζωμενος ο φοβος μου σα νυχτα βαθια...
μηπως φυγεις απο της καρδιας μου το κυκλο...
παραστρατησεις και βγεις εκτος τροχιας...
θελω να μεινεις...
μεινε...για ν'αντεξω το χρονο...πριν με γκρεμισει...
να με κρατας να μη πνιγω στα τρισβαθα της ανυπαρξιας...
στην απολυτοτητα του κενου...
στην ανουσια μοναχικοτητα...
που καιρο τωρα στοιχειωνε τις νυχτες μου...
θελω ξανα να ονειρευτω με τα ματια ανοιχτα...
να δωσω την εκκινηση στο χρονομετρο των ομορφων στιγμων...
να υπαρχω για να ζω μονο στη ζεστη θαλπωρη του ερωτα σου...
να ξυπναω καθε μερα...
και μαζι με τον ηλιο να ανατελλω και εγω..
εκει...μεσα στις πυρινες κορες των ματιων σου...
γινε γυρω απο το προσωπο μου ζεστη αμμουδια...
να ταξιδευω πλαι σου σε μερη που δε βαζει ο νους...
σε παραδεισους κρυφους...
εγω και εσυ..
αεναες φιγουρες...
στου παθους το τρελο χορο...
μονο εσενα θελω..ενα δρομο να μου χαρισεις...
μεινε...
