ΝΙΡΒΑΝΑ

Ολα μέσα μου ματώνουν κάθε βράδυ που ο Μορφέας σε φέρνει κοντά μου δεν ξυπνάω, δεν ονειρεύομαι μονάχα σε αισθάνομαι, σα λάβα που σιγοκαίει το κορμί μου τα φιλιά που δε ξεθωριάζουν αστέρια παντοτινά φωτίζουν...

Σκέφτομαι, μαγεύομαι, θυμάμαι, δεν ονειρεύτηκα βαθύτερη ομορφιά το χρώμα των στεναγμών σου, τη μεθυσμένη νύχτα των μαλλιών σου...

Αν ο έρωτας είναι θεός τότε τα μάτια σου είναι η θεά του...

Τρέμω, μέσα μου, φοβάμαι τη σπίθα που μένει άσβεστη και καίει...

Πέρασα θάλασσες,ερήμους και πελάγη, να την σβήσουν αδύνατο να γίνει, αλλά είναι η φλόγα που δε τρέμει, πύρινος εφιάλτης θα γίνει...

Μονάχα το χάδι και το φιλί σου η αγκαλιά και η πνοή σου μπορεί να την ορίσει.

Όλο στενεύει η φυλακή μου, όλο και μικραίνει και τώρα ακόμα τόσο καιρό μακριά μου αχτίδα φωτός δε φτερουγίζει έξω απο τη φυλακή μου δίχως να δω εκείνο το κορίτσι δίχως να νοιώσω την ανάσα της να με εγκλωβίζει...

Κοίταξε γύρω σου, ψάξε μέσα σου, νοιώσε την πλημμύρα...

Άσε την ψυχή μου να σε κατακλύσει άσε την καρδιά μου να σε γεμίσει με ότι ομορφότερο, ότι βαθύτερο έχει νοιώσει άνθρωπος που τον έχει δει το φώς...

Λίγο το φως μέσα σου, όμως αρκεί με την αγάπη σου σημάδι, δείξε μου το δρόμο για τους χαμενους κήπους και άσε με να μας οδηγήσω μαζί στη θάλασσα, τη νιρβάνα μας...

Υ.Γ1 Αυτο μου το χαρισε - εγραψε ενας πολυ καλος και αγαπημενος μου φιλος .μου ζητησε να το φυλαξω..να μη το δειξω σε κανεναν..ειναι τοσο υπεροχο ομως..

ΣΥΓΧΩΡΕΣΕ ΜΕ...δε τηρησα αυτο που ειπα..

ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΨΥΧΗ ΜΟΥ..

ΑΡΚΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕ ΣΥΓΧΩΡΗΣΕΙΣ?

Υ.Γ 2 ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ EINAI ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ...

ΑΣ ΠΑΙΞΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ...

Προσκληθηκα απο τη καλη μου μπλογκοφιλη "σκορπινα" να παιξω ενα παιχνιδι..
10 πραγματα που απεχθανομαι και αλλα 10 που λατρευω...οφειλω να ομολογησω πως δυσκολευτηκα..ειναι τοοοσα πολλα..αλλα εκανα τη διαλογη μου και μετα απο εναν ουσιαστικο διαλογο με τον ευατο μου ξεκινω :

ΑΠΕΧΘΑΝΟΜΑΙ

1. το "δηθεν περιτυλιγμα"και το περιεχομενο να αποδεικνυεται..αδειο.(απογοητευτικο,ειλικρινα)
2. το να ειναι ο αλλος ασυνεπης..αλλο ειναι να σε στηνουν για 5 λεπτα και αλλο για ενα μισαωρο με αερα και βροχη(και ουτε ενα συγνωμη μετα.ασε μη τα θυμαμαι και συγχυζομαι!!!)
3. τη τσιγκουνια,τη μιζερια,το συνεχες ''μοιρολοι''...
4. τους ναρκισσους (ελεος!γεμισε ο τοπος..οχι αλλους!σας παρακαλω!)
5. τα "ψευτικα" χαμογελα
6. την αχαριστια
7. την απληστια,τη κοροιδια,τα "πισωπλατα"μαχαιρωματα.
8. την αδιαφορια..κοινως για τα παντα.απεχθανομαι τους κομπαρσους της ζωης.
9. το να καπνιζω παθητικα το καπνο που φουμαρει αλλος.
10. τη κακομεταχειριση των ζωων (συμπεριλαμβανομενων και ανθρωπων)

ΛΑΤΡΕΥΩ

1. τα γλυκα (οτιδηποτε εχει σοκολατα..γιαμ)
2. τα ταξιδια οπουδηποτε..ακομα και σε ενα απομερο χωριο..δε με νοιαζει.
3. τη απαλη μουσικη..να με νανουριζει..να με μελαγχολει(ειμαι μαζοχα ε;)
4. τα ακριβα δωρα (ειμαι και η βασιλισσα του ζωδιακου,μη ξεχνιομαστε)
5. τις εκπληξεις καθε ειδους
6. να διαβαζω μυθιστορηματα.. η να ακουω (παρα)μυθια ζωης(ειμαι καλη ακροατρια)
7. αυτους που ειναι φτωχοι στη τσεπη και πλουσιοι στα συναισθηματα...(σπανιζουν..)
8. το να χαριζω δωρα σε αυτους που αγαπω
9. να κανω τους αλλους να γελανε,ασχετως αν ξεφτιλιζομαι εγω..(ναι,ναι..μαζοχα ειπαμε)
10. τα ρεπο (και ποιος δε τα λατρευει;)

Mε τη σειρα μου ΠΡΟΣΚΑΛΩ ΚΑΙ ΠΡΟΚΑΛΩ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΝ ΤΟΥΣ :

gregory

Protoplastos

ΝΑΪΑΔΑ

jacki

jk in your life

(στ)ΑΓ(ον)Α (α)Π(ο) (βροχ)Η

Καθομαι παλι και γραφω για εσενα...
οχι για να σου ανακοινωσω τα νεα μου...οσο για να συρθει η ματια μου στις ιδιες γραμμες που θα συρθει και η δικη σου...

Ερχεται η ωρα που μονη πια,δε μπορω να κανω τιποτα για να γυρισω το χρονο πισω...τοτε τη μερα που σε γνωρισα...επεσα επανω σου οπως πεφτει η σταγονα στο τζαμι..εμεινα να σε κοιταζω για λιγο και μετα κυλησα...ισως και γιαυτο να μ' αρεσει τοσο πολυ η βροχη...

Κυλησα..δε λεω...ομως ειναι και καποιες μνημες,εικονες φωτεινες,σαν τον ηλιο που βγαινει μετα τη βροχη...που εισβαλλουν πανω μου τις πιο μαυρες νυχτες σαν σκληροι αρχαγγελοι και με κυκλωνουν,με λυγιζουν,με κανουν να θελω να τα παρατησω ολα για χαρη τους και να χαθω ξανα μεσα σου..να σε υποστω και να σε ξαναζησω..

Ολα και να σε ζητιανεψω ξανα...

Γι'αυτο σκαλιζω τα σφαλματα σου,τα ελαττωματα σου..τα μεγεθυνω επιτηδες μηπως ξεγελασω εμενα και με πεισω πως αντεχω μακρια σου...

Πιστεψε με,ο πιο μοναχικος δρομος στο κοσμο ειναι αυτος που με παιρνει μακρια σου...

Για πρωτη φορα,ενιωθα πως υπαρχει καποιος που με περιμενει..επιτελους ελεγα καποιος σηκωσε το βαρυ παπλωμα της μοναξιας μου και με ανακουφισε απο το βαρος του..

Αυτο το αισθημα με πλημμυριζε ενθουσιασμο...

θες να μαθεις τι επεμεινε;πλημμυρισα καλε μου..

βουλιαξα..

Παλι αρχισε να βρεχει...συγχωρεσε με..δεν εχω που να κρυφτω για να σε αποφυγω..δε θελω να σε αποφυγω...

Ας βρεχει λοιπον..