BLOGGER TEMPLATES AND TWITTER BACKGROUNDS

Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2010

you don't have to be alone to be lonely...



Γυρω μου φωτα,κοσμος πολυς,χιλιαδες χαμογελα,ευτυχια και εγω...
λεω πως ζω,μουδιασμενη,ξεχασμενη,καθισμενη καπου στο συνωστισμο,μα τοσο μονη αναμεσα στις φωνες,πνιγω τους αναστεναγμους μου...στο γυαλινο ποτηρι με το κοκκινο κρασι,κοκκινο σα το αιμα που κυλα στις φλεβες,το αιμα που μου δινει τη πνοη,μα ποτε δε μου τη παιρνει για να λυτρωθω...
ελα και παρε την,δε τη θελω ετσι,δικαιωμα μου δεν ειναι να παταω διαγραφη στις υποτιθεμενες ομορφες στιγμες μου;
δικαιωμα μου δεν ειναι να ζηταω παυση στις εκκωφαντικες και αδειες νυχτες σαν και αυτη;
Θελω..τι θελω;η απουσια σου συμβιβασμε να παψει να με φλερταρει,δε μου αρεσει ετσι να ζω,δε μου παει πως το λενε;
θελω ν'αλλαξω τροχια,να παρω λαθος τρενο και να βγω σε αβεβαιο σταθμο,να παω και παλι στην αρχη...θυμασαι αραγε την αρχη μας;



Τα ματια υγρα παλλονται στο ρυθμο της μουσικης,αποψε μονο ενα τιποτα επιτρεπω να με αγγιξει,γιατι ποιος αλλος αντεχει να το κανει,ποιος αντεχει να κοιταξει πραγματικα μεσα μου;
ποιος αντεχει να υπερπηδησει τη βιτρινα του φαινεσθαι;
να με ρωτησει αν ειμαι καλα;
αν ειμαι ευτυχισμενη;κανεις!
αυτη η απαντηση στριφογυριζει αποψε στο νου..κανεις,ποτε και πουθενα...
αυτο σου αξιζει ευατε για να μαθεις να δινεσαι ανευ ορων...
ο κανεις.
κανεις δε με ενιωσε..δε τα καταφερε,δε προσπαθησε καν...
στα μισα της διαδρομης,τα παρατησε και γυρισε πισω,θυμηθηκε να κοιταξει το εγω του,η ιδιοτελεια νικησε ξανα,
ειναι το παν για μερικους και ασημαντη για λιγους...
Μια τρελη καρδια τι θελω στη λογικη πλανη που με περικυκλωνει;
ποναω,δε ξερω τι ειναι αυτο που μεσα μου με τρυπαει ανελεητα κατι τετοιες ωρες,μα ποναει...



Ολο κοντα μου βρισκεσαι μα συνεχως ξεμακραινεις...
ειμαι μονη...αγαπαω μονη...και κανεις δεν ειναι πλαι μου να το μοιραστω...
καποτε μου αρεσαν τα παραμυθια...
τωρα πια δε τα αντεχω...
-ποσο κραταει αραγε μια νυχτα;
-οσο ζει ενα αστερι.
-ποσο ζει ενα αστερι;
-οσο υπαρχουν ακομα ανθρωποι και κανουν ευχες.
-ποιοι κανουν ευχες;
-οι ονειροπολοι.
-ποσο κρατανε τα ονειρα;
-Μονο μια στιγμη.
υστερα ξυπνας και επανερχεσαι στη στριφνη πραγματικοτητα.

Μονο μια στιγμη.
Και στην αγαπη το ιδιο.
Και στην ζωη το ιδιο.
Ολα διαρκουν μια μοναχα στιγμη...






11 διεξοδοι:

προφήτηs είπε...

Andando en las arenas
yo decidí dejarte.

Pisaba un barro oscuro
que temblaba,
y hundiéndome y saliendo
decidí que salieras
de mí, que me pesabas
como piedra cortante,
y elaboré tu pérdida
paso a paso:
cortarte las raíces,
soltarte sola al viento.

Ay, en ese minuto,
corazón mío, un sueño
con sus alas terribles
te cubría.

Te sentías tragada por el barro,
y me llamabas y yo no acudía,
te ibas, inmóvil,
sin defenderte
hasta ahogarte en la boca de arena.

μην εγκαταλείψεις το όνειρό σου, μέχρι να μάθεις ότι στο τέλος του διαδρόμου βρίσκεται, κάποιος με το όνομα "κανείς", και αυτός είναι... (σςς μυστικό)

καλό απόγευμα

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

ολα διαρκουν μια στιγμη...
καθε επομενη ειναι μια αλλη...

και οσο για την μοναξια ποιος ειπε πως πρεπει να εισαι μονος για να εισαι μονος...;

οποιος γνωριζει ξερει τι εννοω...

σε φιλω ομορφουλα!!!

Yuna είπε...

κλειδωμένη καρδιά,

τι να πω; όχι μόνο οι σκέψεις μας είναι καρμπόν, αλλά είναι και συγχρονισμένες!!.
κι όμως, είμαι πιο αισιόδοξη από σένα.

έχεις σκεφτεί ποτέ ότι οι άλλοι περιμένουν από σένα αυτό που περιμένεις από αυτούς?ενδεχομένως από μεσα τους να κατηγορούν εσένα για τα ίδια πράγματα που τους προσάπτεις!.

στην τελική, αυτό που μετράει είναι να υπάρχει ΚΙΝΗΣΗ. έτσι βγαίνουν όλοι νικητές.ας είσαι εσύ η γενναία την επόμενη φορά!!

happy ending.δεν έχω πάψει να πιστεύω

φιλί+πολλή αγάπη :*

Prisoned Soul είπε...

Και αν σε ρωτήσουν αν είσαι ευτυχισμένη θα απαντήσεις;
θα βρεις τη δύναμη να τους φωνάξεις "ΟΧΙ!!!"
Εγώ σε κοιτώ στα μάτια και σε ρωτάω.
Δεν περιμένω απάντηση, ξέρω, έχω νιώσει έτσι, έχω αναρωτηθεί πως γίνεται να νιώθω τόσο μόνη μέσα σε τόσο κόσμο...
Κλάψε, καλό κάνει...
και γω θα σε πάρω αγκαλιά, θα σου χαϊδέψω τα μαλλιά και αφού ξεσπάσεις ίσως νιώσεις καλύτερα... αυτό θα ήθελα...

Αιθεροβατώ... ξανά... μακάρι όμως να μπορούσα να το κάνω πραγματικότητα αυτό και να βοηθήσω έστω και στο ελάχιστο...
τίποτα δεν θα χρωστάς, τι είμαι μια άγνωστη που κάποτε επονόμαζε τον εαυτό της prisoned soul... εσένα είναι η καρδούλα σου κλειδωμένη, θα βρεις όμως το κλειδί, με βοήθεια, μη διώξεις ποτέ μακριά σου όσους ναιάζονται για σένα...

Άνεμος είπε...

Ναι, μία στιγμή όλα... Μία στιγμή είτε είναι καλή είτε είναι κακή...

Οι αναμνήσεις κρατάνε ζωντανές τις στιγμές... και το κακό είναι ότι οι κακές στιγμές χαράσονται πιο βαθιά στη καρδιά και τη μνήμη μας...

Κουράγιο, ειλικρινά... Δεν ξέρω τί έχεις για μετά, αλλά δεν μπορεί να μείνει έτσι... Δυστυχώς, όσο και να πιείς, η ελπίδα δεν πεθαίνει... Ούτε καν τελευταία... Ξέρω και 'γώ...

Φιλιά!

Ονειροπαγίδα είπε...

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΑΝΤΕΞΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ??ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΔΕΙ, ΜΕΣΑ ΜΟΥ, ΘΑ ΜΕ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΧΕΡΙ ΚΑΙ ΘΑ ΜΟΥ ΣΚΟΥΠΙΣΕΙ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ?? ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ, ΣΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΣΚΟΥΡΑ?? ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΣΕ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ....ΙΣΩΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΧΕΙΣ ΒΡΕΙ ΑΚΟΜΑ, ΑΛΛΑ ΘΑ ΕΡΘΕΙ...ΜΕΧΡΙ ΤΟΤΕ, ΘΑ ΣΥΝΑΝΤΑΣ ΤΟ ΕΦΗΜΕΡΟ...ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΤΟ ΠΑΝΤΟΤΙΝΟ, ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΕΝΑ, ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΛΕΠΤΑ...
ΣΟΥ ΣΤΕΛΝΩ ΤΑ ΦΙΛΙΑ ΜΟΥ...

Feli είπε...

και αυτη η στιγμη ποτε δεν ειναι αρκετη...ποτε...μια εξαρτηση που οδηγει σε απληστια...ισως αυτο να σημαινει η αναγκη για ευτυχια...και οταν δεν την εχουμε..? τοτε κατι μας φταιει...παντα ο εαυτος μας αλλα κατηγορωντας τους αλλους

Μικρές ανάσες είπε...

Το χειρότερο είναι να είσαι μόνος με κάποιον δίπλα σου...

Και το όνειρο διαρκεί όσο το ονειρεύεσαι...

Ανώνυμος είπε...

καλημερα ....

avraoneirou είπε...

Όταν αγαπάς,πού να την πάς αυτήν την αγάπη;
Πώς να μη δωθείς ανευ όρων όταν έτσι εχεις μάθεις εσύ να αγαπάς;

Ξέρω καλά..Κι εγώ έτσι είμαι..Καλώς ή κακώς..Τουλάχιστον είμαι ο εαυτός μου..Και πρέπει να σαι περήφανη που ξέρεις να αγπάς τόσο δυνατά και αληθινά..

Δεν είναι κακό να δίνεσαι..Καμιά φορά όμως όταν κι ο άλλος δεν δίνεται τόσο,αυτό αρχίζει και πονάει πολύ..


Πολλές φορες έχω νιώσει μόνη μου μέσα στον κόσμο..Όμως δεν γίνεται κανείς να επιβεβαιώσει την ύπαρξη μας,αν δεν το κάνουμε εμείς οι ίδιοι..

Άν κανείς δεν κοιτάει μέσα σου, καντο εσύ για τον εαυτό σου..
Κατάλαβε τον εαυτό σου,νιώσε τις ανάγκες σου,πίστεψε σε σένα,και θα βρεις τη δύναμη να ξανασηκωθείς..

Η ζωή είναι γεμάτη εκπλήξεις..Ποτέ δεν ξέρεις τί σε περιμένει στην επόμενη γωνία..

Έχε πίστη και όλα θα φτιάξουν!
Πάντα να ονειρεύεσαι,ακόμα και στα δύσκολα..

μια αγκαλιά..πάντα κανει καλό..ξέρω

Ανώνυμος είπε...

λες να τα καταφερουμε, να ονειρευτουμε? η τα ονειρα μαε θα ειναι κι αυτα καθοδηγουμενα...
οπως και να εχει...
keep it real..

φιλι γλυκο