"...Έρχομαι και φεύγω το 'χω δει το έργο
ξέρω πως τελειώνει και πως ξαν'αρχινά..."
ξέρω πως τελειώνει και πως ξαν'αρχινά..."
Σου είναι τοσο ευκολο να φευγεις και να αφηνεις πισω σου πατημασιες,ξεκινα λοιπον,τι με κοιτας;
δε θα σου είναι δα και τοσο δυσκολο να ανοιξεις την πορτα και να πεταξεις ψηλα στο χαος του μυαλου σου…
Μα,ασε με ακομα λιγο να ξεκουραστω στη γη,θελουν χρονο τα φτερα μου...
για να αντεξουν και να σηκωσουν το βαρος της ψυχης…
Σου είναι τοσο ευκολο να μενεις απλος θεατης στο θιασο της ζωης σου,της ζωης μας,παιξε λοιπον,τι δειλιαζεις;η αυλαια ανοιξε,σε περιμενει,λουσου με τα φωτα της επιτυχιας και τυφλωσου από την ματαιοδοξια σου…
Μα,ασε με ακομα λιγο στα παρασκηνια,δεν αντεχω ματια μου τα κοσμικα,παντοτε τα ασημα και τα υπογεια με ελκουσαν,
μη ζητας να γινω κατι που δεν ειμαι…
μη ζητας να γινω κατι που δεν ειμαι…
Σου είναι τοσο ευκολο να κερδιζεις στη τραπουλα της αγαπης μου για σενα,
είναι σειρα μου τωρα να ρεφαρω δε νομιζεις;
είναι σειρα μου τωρα να ρεφαρω δε νομιζεις;
Με εξαπατας..και ετσι χανω συνεχως...εμενα,
για να κερδιζω μια ζωη...εσενα.
Σου ειναι τοσο ευκολο να φευγεις σιωπηλος μεσα στη νυχτα,
στολιζοντας ετσι τη σιωπη μ'ενα παγωμενο φιλι και ενα νεκρο καληνυχτα...
Ολα οσα κρυβω φωναζουν δυνατα,την ωρα εκεινη που με αφηνεις...μα δεν τ'ακους.
την ματαιη εκεινη ωρα,που ποτε δε γυρνας να κοιταξεις ο,τι δημιουργησες..
και ο,τι γκρεμισες...
και ο,τι γκρεμισες...
Ειναι φορες που σκεφτομαι να σε αφησω...
Μα τοτε ειναι που η σκεψη αυτη,
μου αφαιρει ενα ξεχωριστο κομματι της καρδιας μου.
Πως θα ζησω μετα;
Μα τοτε ειναι που η σκεψη αυτη,
μου αφαιρει ενα ξεχωριστο κομματι της καρδιας μου.
Πως θα ζησω μετα;
"...Θα 'ρθω και θα φύγω κι ίσως λίγο λίγο
να συναντηθούμε κι εμείς στο πουθενά.."
12 διεξοδοι:
καλησπερα .... γραφεις μονο πραγματα που με πονανε ...και καθε φορα που περναω απο εδω κοιταω και μαθαινω πραγματα που δεν αφηνω τους αλλους να μου τα πουν ή δεν καθομαι να τα ακουσω αλλα εσενα δεν μπορω να σε σταματήσω ουτε να μην τα παρω προσωπικα βεβαια.... εμενα δεν μου βγηκε σε καλο γι αυτο ενημερωσε το κωλοπαίδι που σε τυραναει οτι θα φαει το κεφαλι του
....αλλα να ξερεις εσυ θα βγεις νικητης απο ολο αυτο.. ενα μεγαλο φιλι μετα απο τοσο κλαμα....
"Μα εσύ συνέχεια με κερδίζεις για μια ζωή νικάς"...............
Πόσο δύσκολο είναι να αφήσεις ένα έργο που ξέρεις την αρχή και το τέλος...
Ακόμα και οι μεγαλύτεροι εγωϊστές όμως λυγίζουν....
(Τα κατάφερα τον λύγισα...)
Γιατί δεν μπορούν να δουν πως ο εγωϊσμός τυφλώνει....;πως η ματαιοδοξία είναι αδιέξοδο....;;Το ίδιο έργο ξανά και ξανά....γιατί δεν σε αφήνουν στην ηρεμία σου...ό,τι αξίζει πονάει και είναι δύσκολο αλλά αξίζει τελικά;;
Δύσκολοι καιροί για πριγκίπισσες αγαπημένη μου! Αγγελικά φιλάκια!!!!
auto to pos 8a ziso meta emfanizetai poli sixna...tin kalimera mou
http://www.youtube.com/watch?v=MXkeTidXEUc τα λογια σου μου το θυμισαν...
υ.γ.: αν το θες, νομίζω θα το βρεις το τελος
Βρες κάποιον που στα μάτια του να καθρεφτίζεσαι ως "ξεχωριστή" .
Brother
γλυκε μου δε θελω να πονας,αληθεια σου λεω..
Νικητρια η ηττημενη ειναι ενα ζητημα ακρως αντιφατικο και συναμα περιπλοκο για μενα.
Εχω χασει καλε μου το παιχνιδι καιρο αλλα ακομα τραβαω φυλλα μεχρι να "καω".
καλο σου βραδυ.
φιλια.
Broken Angel
κοριτσακι μου,
τα ειπες ολα τοσο παραστατικα και με αποστομωσες..
τι να συμπληρωσω,τι να πω για το εργο της ζωης μου που δεν προβληθηκε μητε θα προβληθει..
ασε που σου λεω,δεν ειναι για εμας η υποκριτικη...
φιλι γλυκο.
Leviathan
παλι εδω,ειχες αρκετο καιρο να με επισκεφτεις και χαιρομαι ιδιαιτερα..:)
αυτο το μετα μη το συζητας, βαναυσο..οσο δε παιρνει..
τη καλησπερα μου.
προφήτη
Οσο κι αν εψαξα..
Δε βρηκα το τερμα...
Φαινεται πως...
Τέλος Δεν Υπάρχει Εδώ...
http://www.youtube.com/watch?v=6x5HPq6SAu8&feature=related
καλησπερα...
kryos
Κι αν τον βρω,μου υποσχεσαι πως δε θα κοιταξει το ειδωλο του μεσα απο τα ματια μου;
πες μου πως το υποσχεσαι και υστερα θα αρχισω την αναζητηση...
πες το.
*με εκοψε στα δυο η προτροπη σου.
καλησπερα σου.
Ποιος μπορεί άραγε να υποσχεθεί οτιδήποτε ? .... κάθε υπόσχεση όσο ειλικρινής και να είναι ανήκει μόνο σε κείνη τη στιγμή .
Σε κάθε σχέση συμμετέχουν και πολλοί απόντες ... παλιά απωθημένα συνειδητά ή ασυνείδητα , έρωτες που ποτέ δεν θα λήξουν , γνώμες που καταστάλαξαν σε βεβαιότητες κι έχουν χάσει την ρευστότητά τους .
Έχεις προσέξει ποτέ στον εαυτό σου πόσο εύκολα γινόμαστε καθρέφτες ?
Δεν είναι κακό να κοιτάξει το είδωλό του μέσα στα μάτια σου , αρκεί να του χαμογελάει με αγάπη ... τότε νομίζω ότι θα υπάρχει η δυνατότητα να "δει" κι εσένα .
ΣΤΕΚΟΜΑΙ ΣΕ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ, ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΩ ΑΝΑΡΩΤΗΘΕΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ.... "ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ ΟΠΟΤΕ ΜΗΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΦΥΓΩ ΜΑΚΡΙΑ?...ΑΛΛΑ ΠΩΣ ΝΑ ΦΥΓΩ ΟΤΑΝ ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ ΟΛΗ ΜΟΥ Η ΖΩΗ?" ΤΟΤΕ ΜΕΝΕΙ ΝΑ ΑΝΑΡΩΤΗΘΕΙΣ ΤΙ ΘΑ ΣΕ ΠΟΝΕΣΕΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟ....ΤΟ ΝΑ ΦΥΓΕΙΣ ΠΡΩΤΗ ΚΑΙ ΝΑ ΛΥΤΡΩΘΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ, Η ΝΑ ΠΛΗΓΩΝΕΣΕ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΘΑ ΦΥΓΕΙ ΕΚΕΙΝΟΣ...?
ΣΟΥ ΣΤΕΛΝΩ ΤΑ ΦΙΛΙΑ ΜΟΥ...
Δημοσίευση σχολίου