"Ο,τι αξιζει ποναει και ειναι δυσκολο..."

"Αγονη πληξη μια ζωης...

διχως ερωτα..."

Συναντω...

Ακεραια αισθηματα...

Υποσχομαι και αγγιζω...

ξενες και ανολοκληρωτες οφθαλμαπατες...

Ακουμπω με τα ακροδακρυλα μου...

προσωπα μουτζουρωμενα...

και σχεδιαζω με τη παλετα της αφης μου φωτεινα χρωματα...

 Το εδω και το εκει...

ενωνονται σε μια αυθορμητη κινηση της στιγμης...

και ομως δε σε φθανω...

Το πριν και το μετα...

γινονται γραμμες που διαγραφουν με μιας,τα σκιτσα του υποσυνηδειτου...

Ο ηχος παλλεται στος στηθος, συνθετοντας αγνωστα τραγουδια αγαπης...

Η φωνη μας τωρα, βρισκει επιτελους καταφυγιο στα ανειπωτα...

"για τις παλιες αγαπες μη μιλας...

στα πιο μεγαλα θελω κανουν πισω..."

Μερες...φευγατες,μισοαδειες,ομοιες,πληκτικες...

Με σενα ή χωρις...
Κι ομως δε το αισθανεσαι...δε το ψυχανεμιζεσαι...
παντα μαζι και παντα μονοι...
Ας εκανες ολα εκεινα που σε προσταζει η δειλη καρδια σου...
Ας εδινες το κατι απο το το τεραστιο τιποτα που φυλας κλειδωμενο...
Τοτε ολα θα ηταν αλλιως...
Τοτε...θα εκανα εγω αυτη τη φορα πισω...

"για να μην υποφερεις...

φυγε μακρια μου...κρυψου απο μενα..."