(στ)ΑΓ(ον)Α (α)Π(ο) (βροχ)Η

Καθομαι παλι και γραφω για εσενα...
οχι για να σου ανακοινωσω τα νεα μου...οσο για να συρθει η ματια μου στις ιδιες γραμμες που θα συρθει και η δικη σου...

Ερχεται η ωρα που μονη πια,δε μπορω να κανω τιποτα για να γυρισω το χρονο πισω...τοτε τη μερα που σε γνωρισα...επεσα επανω σου οπως πεφτει η σταγονα στο τζαμι..εμεινα να σε κοιταζω για λιγο και μετα κυλησα...ισως και γιαυτο να μ' αρεσει τοσο πολυ η βροχη...

Κυλησα..δε λεω...ομως ειναι και καποιες μνημες,εικονες φωτεινες,σαν τον ηλιο που βγαινει μετα τη βροχη...που εισβαλλουν πανω μου τις πιο μαυρες νυχτες σαν σκληροι αρχαγγελοι και με κυκλωνουν,με λυγιζουν,με κανουν να θελω να τα παρατησω ολα για χαρη τους και να χαθω ξανα μεσα σου..να σε υποστω και να σε ξαναζησω..

Ολα και να σε ζητιανεψω ξανα...

Γι'αυτο σκαλιζω τα σφαλματα σου,τα ελαττωματα σου..τα μεγεθυνω επιτηδες μηπως ξεγελασω εμενα και με πεισω πως αντεχω μακρια σου...

Πιστεψε με,ο πιο μοναχικος δρομος στο κοσμο ειναι αυτος που με παιρνει μακρια σου...

Για πρωτη φορα,ενιωθα πως υπαρχει καποιος που με περιμενει..επιτελους ελεγα καποιος σηκωσε το βαρυ παπλωμα της μοναξιας μου και με ανακουφισε απο το βαρος του..

Αυτο το αισθημα με πλημμυριζε ενθουσιασμο...

θες να μαθεις τι επεμεινε;πλημμυρισα καλε μου..

βουλιαξα..

Παλι αρχισε να βρεχει...συγχωρεσε με..δεν εχω που να κρυφτω για να σε αποφυγω..δε θελω να σε αποφυγω...

Ας βρεχει λοιπον..

Της λησμονιας το βαλσαμο...

Αποψε θελω να πιω...
Ξεκιναει η βραδια...παντου κοσμος...βλεμματα που σε κοιτουν...ζευγαρια αγκαλιασμενα...
τα ποτηρια αδειαζουν...να δινει και να παιρνει ο χορος...θολωνει η σκεψη...σε εξουσιαζει το κρασι...δε σκεφτεσαι...παραπατας...τ'αφηνεις για αλλη μια φορα ολα..σβησμενα..στο τασακι σα ολες τις μισοτελειωμενες γοπες..εκει μεσα...ολα....

Τα φωτα σε τυφλωνουν...αρχιζεις να γελας...σαρδονιο γελιο...τους κοιτας ολους..νιωθεις τοσο ξενη στο πληθος..δε θα σε παρει απο κατω λες..μιλας..συστηνεσαι..λες αστεια...γελας δυνατα..κανεις δε σε παρεξηγει...γιατι να το κανει αλλωστε...δε σε ξερουν...
Σηκωνεσαι επανω..παραφερεσαι...σπας ενα ποτηρι...καταλαθος...ψεμματα..ηθελα να το σπασω...να σπασω τη πλανη που με περιβαλλει...

Χορευεις το τραγουδι σου..ολοι εχουν ενα δικο τους...φωναζεις..τραγουδας..περνας τα ''επιτρεπτα ορια"...

εγω θετω καθε φορα δικα μου..ειναι θεμα διαθεσης...ευφοριας..ποσο βαρυ φορτιο κουβαλας..

Η κανατα τελειωσε...φερε ακομα μια..γρηγορα...τωρα που μπορω να πιω...αργοτερα...θα κυλησει στο αιμα μου ο ορος της λογικης...θα εχει ξημερωσει..τοτε...δε κραταει πολυ η επιδραση...

Μαρεσει που με προσεχεις και ας μη στο λεω...

-Σε παρακαλω,μη πινεις αλλο θα ζαλιστεις!
-Ασε με,σου λεω,εγω θα πιω!
-Μετα εγω θα τη πληρωσω ομως!
-Ε πιες και εσυ τοτε να μη σου χρωσταω,δε θελω να χρωσταω σε κανεναν καταλαβες ρε?
-Ρε?......καλααααα..
Αυθαδιαζω,γινομαι επιθετικη...θηριο ανημερο..αν θες μπορεις να με δαμασεις..δε θελει κοπο..πιες μωρο μου λιγο...ασε τα πρεπει και τα μη...ασε τους τυπους..και νιωσε αυτο που νιωθω....

.................................................................................................................................................................

.................................................................................................................................................................

.................................................................................................................................................................

(Στις τελειες φανταστειτε οτι θελετε δε θυμαμαι)

Κλεινω τα ματια..βρισκομαι στο κρεβατι μου..με σκεπασες να μη σου κρυωσω..μαφησες να κοιμηθω..με κοιταζες..περιμενες να στο πω..στο ειπα..-δε θα ξαναπιω ποτε...(σκεφτομαι..ποτε μη λες ποτε.)

Τελειωσε και ο ορος...

αδι-ΕΞΟΔΟΣ

Το ξέρω πως δεν θα ξανάρθεις...

πάει καιρός που δεν με ψάχνεις...

έπαψα πια στο γυρισμό σου να ελπίζω...

σιγά σιγά στη μοναξιά μου συνηθίζω...

Δεν θέλω να σε ξαναδώ...

Να σε ξεχάσω προσπαθώ...

Μα είναι στιγμές που σ΄έχω ανάγκη...

κι άλλες στιγμές που σε μισώ...

πώς με κατάντησε η αγάπη...

μόνος-(η) τα βράδυα να περνώ...

Κουράστηκα να περιμένω...

τον εαυτό μου να παιδεύω...

να μην μπορώ απ΄τη σκιά σου να ξεφύγω...

σε αδιέξοδο μαζί σου καταλήγω...

Δεν θέλω να σε ξαναδώ...

να σε ξεχάσω προσπαθώ...





ΣΤΙΧΟΙ -ΜΟΥΣΙΚΗ
ΜΙΧΑΛΗΣ ΕΜΙΡΛΗΣ

Υ.Γ: απτ'αγαπημενα μου.