Παλι αποψε δε μπορω να κοιμηθω...
ξενυχταω συντροφια με ενα ποτηρι κρασι και μια φωτογραφια...
ο ουρανος καθαρος..ξαστερος...μα κανει τοσο κρυο...
το προσωπο του ουρανου κρυμμενο πισω απο τα μαυρα γυαλια του.
μια γνωριμη αισθηση με τυλιγει ξανα.
η νυχτα κανει τα μαγικα της,
φερνει τη ζεστη αυρα σου πλαι μου...να με ζεστανει.
ο ουρανος μυστηριωδης,απεραντος με απειρα πεφταστερια στην αγκαλια του,
που δε προλαβαν να εκπληρωσουν ακομα το σκοπο τους...μια ευχη..ενα ονειρο...μια επιθυμια..
"οι επιθυμιες ειναι σα τα ονειρα...οταν δε πραγματοποιουνται..παραμενουν ονειρα..."
καπου το διαβασα τελευταια και μου αρεσε.
εχει παγωσει το ειναι μου..
μα το αλκοολ εχει μουδιασει υπεροχα τα χειλη μου.
νιωθω να γαργαλα γλυκα τις αισθησεις μου...
να θερμαινει καθε μου κυτταρο και να γλειφει τις τελευταιες σταγονες που εμειναν απο τη υγρη λαβα της καρδιας μου.
Αορατη η συντροφια σου μα τοσο αναγκαια.
μεινε,αγκαλιασε με...για λιγο μονο.
Πισω απο τις διαφανες κουρτινες των βλεφαρων μου η εκτυφλωτικη μορφη σου.
Δε θελω να τελειωσει η νυχτα.
Παρακαλαω εκεινο το αστερι που με κοιτα,να με ταξιδεψει περα μακρια...
σε αγνωστα μερη...να ενωθω με το υδατινο στοιχειο,τη θαλασσα..
και να χαθω σε ναυαγια ευτυχιας...
απλετες αστραφερες ηλεκτρικες κενωσεις...
αστραπες οι στιγμες μεσα μου.
εχω ονομασει ενα αστερι με το ονομα σου.
το παρακολουθω,το κατασκοπευω αλλωτε..το εκβιαζω...
να μου μαρτυρησει ολα σου τα μυστικα...
τι κανεις τα βραδια που λειπεις απο μενα.
Διωχνεις τη παγωνια οταν τα φωτεινα συμβολα γινονται οι προεκτασεις των χεριων σου που με χαιδευουν τρυφερα.
τωρα συννεφα κρυβουν το φεγγαρι των ματιων σου και αδυνατω να σε αντικρισω...
να σε μαθω...
ποια σε καιει με τη φλογα της,ποια προσθετει ποθους και αφαιρει ηδονες στο κορμι σου,
ποια ευχεται να γινει αστερι στον ουρανο της καρδιας σου;
μα οχι μη μου πεις...
θα ηταν ιεροσυλια.
μη μου το χαλας.
μοναχα απαντησε μου,τι γυρευεις στα σοκακια των δικων μου ονειρων;
μη μιλας,μου το χαλας.
ξερω.
μαζευεις σκοταδια για να ζωγραφισεις το φοντο των λυγμων σου.
αδιστακτος οπως παντα,
εισερχεσαι και εξερχεσαι οποτε θελησεις.
εισβαλεις μεσα απο τοιχους,πυρπολεις,κλεβεις καρδιες...
υστερα φοβασαι..φευγεις.
φοβαμαι.σε φοβαμαι.ακους;
σταματα το.
θα ξυπνησω...και υστερα;
8 διεξοδοι:
η νυχτα και το ποτο, παντα ξυπνουν τις αναμνησεις μας και τις επιθυμιες μας. παντα μας γεμιζουν με ονειρα τρελα και απατηλα πολλες φορες.
οταν ξημερωνει ομως, ολα χανονται. γυριζουμε στην καθημερινοτητα.
σου ευχομαι καλημερα, καλη εβδομαδα, με σκεψεις θετικες και ευχαριστες.
Ποσο γνωριμα μου φενονται ολα αυτα...
Η νυχτα κοιμηθηκε...Και ο ηλιος φωτισε τις σκοτεινες γωνιες της καρδιας σου.
Ολα ειναι πιο καθαρα τωρα.
Καθως ομως ο ηλιος φευγει...Ολα αυτα αρχιζουν παλι να περνουν ζωη.
Υπαρχει καποια λυση για να σταματησει αυτο...?
Δεν ξερω...
Η ξαστεριά μπορεί να'ναι όμορφη, μα φέρνει συνάμα και παγωνιά.
Έτσι κάπως είναι τα πράγματα.
καλησπέρα
gnwrimes apories...ti kanei...pou einai...giati?...ax auth h nixta...
Εφη
ποσο δικιο εχεις καλη μου.
ειπες τη λεξη κλειδι."απατηλα" ονειρα..αυτα που ευχεσαι να συμβουν οταν κοιτας τον ουρανο και πεφτουν τα αστερια.μα...μενουν παντα ονειρα.
να περνας ομορφα!
καλο σ/κ!
φιλακια.
efhbe
μπορει αραγε να ασταματησει;
ισως οταν παψεις να αναζητας..να προσδοκας και να πλαθεις ονειρα.
μονο τοτε τα παντα γυρω σου,φαινονται φυσιολογικα.
καλο βραδυ καλε μου!
KitsosMitsos
καλησπερα
ετσι καλε μου.
ιδια και απαραλαχτα.
και η αυτη η παγωνια δε λιωνει,δεν υποχωρει.μενει...στο εδω στο παντα.
ziggy
καλησπερα κοριτσακι.
γνωριμες βραδιες.
χειμωνιατικες νυχτες.
και η ιδια αγωνια στη ψυχη.
σ'ευχαριστω που περασες παλι!
φιλι γλυκο!
Δημοσίευση σχολίου