ενα γραμμα

Με απογοητευσες..
Το ηξερα βαθια μεσα μου...το περιμενα...
εθελοτυφλουσα...δεν ηθελα να το πιστεψω...
πως δεν σου απεμειναν αποθεματα ψυχης να παραδωσεις...
οχι τοσα, οσα θα ηθελα τουλαχιστον...

Δεν ειχα απαιτησεις ψυχη μου...παντα ειχα αυτογνωσια...
Ηξερα πως εσυ θα παραμεινεις μια σκια στη ζωης μου το θεατρο...
και εγω μια απλη μαριονετα που θα κινεις τα νηματα της εσυ...

Θελω να σου πω και κατι ακομα που ισως δε ξερεις ψυχη μου...
πως εισαι καλος ηθοποιος...με το υποκριτικο σου ταλεντο, οφειλω να ομολογησω πως ξαφνιασες και εμενα...

Εισαι ομως απλα καλος στη σκηνη...διοτι στο παρασκηνιο διαπρεπεις!!

Ξερεις κατι? Δε μ'αρεσουν οι υποκριτες...τους μισω!!
Δε θα ανεχτω ποτε ξανα να παιξω το ρολο του κομπαρσου...αυτο θελω να το βαλεις καλα στο νου σου.ΑΚΟΥΣ?

Ηρθε η ωρα να μαζεψω απ'το πατωμα τη ποδοπατημενη μου αξιοπρεπεια ,οση απεμεινε δηλαδη και να ελευθερωθω απο σενα.
Θα ανοιξω μπροστα σου το τετραδιο με την ιστορια μας γραμμενη και θα αρχισω να σχιζω ενα ενα τα φυλλα...
εσυ θα με κοιτας συνοφρυωμενος..
μακαρι να σηκωθεις και να φυγεις εκεινη τη στιγμη!Αν δε το κανεις μα τω θεω θα σε χαστουκισω!Δε θελω να με δεις να κλαιω..μου εμεινε ακομα λιγη αξιοπρεπεια..

Υποσχεσου..να σβησεις το ονομα μου απτη λιστα του μυαλου σου.
Υποσχεσου..πως θα υποκριθεις για τελευταια φορα πως δεν υπηρξα εγω ποτε για σενα εδω..
Υποσχεσου πως αν σε βρισω επανω στο θυμο μου..θα με βρισεις και εσυ.
Υποσχεσου μου πως ολα αυτα που διαβασες θα τα εκλαβεις ως αστειο...

Δε τα εννοω..Μακαρι να τα εννοουσα.
Ματια μου..
μην ακους κι ολα οσα σου κατηγορω..ειναι απτην αδυναμια μου να παρηγορηθω που σ'εχασα...