(Π)ληξη...του 2010...

 

"....Γιατί ο χρόνος δεν υπάρχει
Γιατί ο χρόνος είσαι εσύ και οι άλλοι
Και κανείς δε γνωρίζει η ζωή που θα βγάλει
Κι όλο αυτό είναι μια μεγάλη γιορτή..."

Ληξη...
Αυτου του ετους για την εναρξη του επομενου.
 (Ανα)μονη...
Τρια...δυο...ενα...
Επιτελους..
τα φωτα σβηνουν κι αναβουν παλι...

 οι κογχες των ματιων κλειστες,
προτιμουν το γνωριμο σκοταδι.

Φορεσα το πιο γλυκο μου χαμογελο,
ντυθηκα με τα πιο φανταχτερα μου ρουχα...
για να σε υποδεχτω χρονε...
Προσωπο κρυο,σα το κρασι που κρατω για συντροφια.
Ματια ολο φωτια σα το κοκκινο χρωμα στα χειλη.

Αργησες χρονε..και δε μου εφερες οσα σου ζητησα...
Δε σου ειπε κανεις πως δεν κανουν ποτε επισκεψη με αδεια χερια;

ποιος ο λογος να σε (συγ)χαρω τωρα για την ξαφνικη επαναλαμβανομενη σου επισκεψη;

Κι η παραστασταση συνεχιζεται...
τρια...δυο...ενα...
Τα φωτα της σκεψης αναβοσβηνουν,βραχυκυκλωνουν.
Αι στα κομματια.Καλυτερα.Οχι αγχη.Οχι φωταψιες.
Αφησα το μπουκαλι αδειο.Εμεινα μπουκαλα.
Τα χαμογελα συνεχιζονται και η υπομονη μου εξαντληται.
Μια επαναληψιμη κωμωδια...
Αραγε ειναι πραγματικα ευτυχισμενοι ολοι οι γνωστοι-αγνωστοι γυρω μου,η απλα προσποιουνται;


Ειμαι η μονη που δε μου αρεσουν τουτες οι μερες;
ειμαι η μονη που με πιανει μια βαθια μελαγχολια
καθε φορα που μετραω τα δευτερολεπτα για να με καλωσορισει η καινουργια χρονια;
Καθε τελευταια μερα του χρονου...
γυρναω στην αρχη καθε τελους...και δε το γουσταρω καθολου.

 

 

...όποιος είπε "και του χρόνου"
θα εννοεί πως δεν τελειώσαμε φέτος...
Ευτυχές και στο χέρι μας το νέο έτος...

 

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ...

(για να δουμε)