ΤΙ επιΛΟΓΟς συνΕΧΕΙα(Σ;)

Ξερεις...ω...ναι,ξερεις...με ξερεις αραγε;;;...Ξερεις ποσο καιρο εχω να γραψω;;;γραφω μονο οταν ποναει το μεσα μου,γραφω μονο οταν η ψυχη μου δεν εχει φωνη να ακουστει, οταν η κραυγη της γινεται εκκωφαντικος θορυβος και τρυπαει τα αυτια μου,οταν με φλερταρει αυτη η σβηστη σπιθα μιας σκεψης οτι ισως και εσυ με αφησεις.......

Γιατι;;;ενα τεραστιο γιατι πλημμυρίζει τα ματια μου. Περασαν χειμωνες τρεις,και διαλεξες τουτο εδω να μου πεις οτι "δεν εισαι ετοιμος" , οτι "κουραστηκες", οτι "χρειαζεσαι μια ανασα"...

εμενα με ρωτησες αν αναπνεω τωρα αν ειμαι ετοιμη να το κανω αυτο;;;;

Απο τι κουράστηκες;καμία απάντηση,μονάχα χαμηλώνεις τα μάτια,που έχουν κολλησει στο πάτωμα εδώ και ωρα...πες μου τι φοβάσαι;;τι φοβήθηκες;;

καποιος κανει παντα την αρχη...ολα ηταν αλλιως τοτε, ναι αλλαξαμε,οχι επειδη το διαλεξαμε,αλλα επειδη ετσι ειναι οι σχεσεις,αφησαμε τον αλλο να γνωρισει ασχημες πτυχες του ευατου μας που δεν επρεπε,αφησαμε το χρονο να μας φθειρει....Γιατί γίναμε έτσι;

Όλα τα ξέραμε,μα ενα πραγμα δε ξεραμε ματια μου στην αρχη,ποσο πολυ θα αγαπουσαμε ο ενας τον αλλο...

Μου ειχες υποσχεθει γαμωτο οτι δε θα με πληγωσεις.μου το ειχες πει γαμωτο!!Τι αλλαξε;τι εφταιξε;τι σε εδιωξε;;;τι εκανα;φταιω που σου αφιερωσα τον ευατο μου,που σου εμπιστευτηκα τα ονειρα μου,τις σκεψεις μου,φταιει που σε εβαζα παντα πιο ψηλα απο μενα,που ηθελα να σε κανω ευτυχισμενο;;;Συγνωμη αν δε σου χαρισα οση ευτυχια αξιζεις,συγνωμη που σε αγαπαω και δε στο λεω καθε μερα,συγνωμη που ανηκεις στη ψυχη μου και στη καρδια μου απο τοτε που σε πρωτοαντικρυσα......

Ζητησες χρονο,δεν αντεχω να περιμενω να με ισοπεδωσεις,δωσε μου τη χαριστικη βολη και απαλλαξε με απο το πονο,σε παρακαλω.ΔΕ ΘΕΛΩ να ξαναπονεσω απο αγαπη,μου το υποσχεθηκες γαμωτο!!!

Γιατι σιωπας;γιατι θελεις να φυγεις απο μενα;τοσο πολυ σε κουρασε η αγαπη μου;

να φυγεις τοτε,να χωρισουμε,να μη σε ξαναδω μπροστα μου,να μη αγγιξω ξανα το σωμα σου,να μη φιλησω ξανα τα χειλη σου,να μη με φυλακισουν αυτα τα ομορφα σου ματια ξανά,αυτά που τωρα με κοιτουν ψυχρα...να φυγεις απο μενα και να πας εκει που θελεις,εκει που δε νιωθεις εγκλωβισμενος,..να φυγεις απο μενα,μακρια μου να φυγεις....μα..

Μα,θα εκανα τα παντα,να γυρισεις παλι πισω σε μενα,θα εκανα τα παντα μοναχα για μια αγκαλια και ενα φιλι σου,θα εκανα τα παντα να δω το χαμόγελο σου,τα παντα για μια στιγμη μαζι σου,ολα θα τα εδινα,να ξαναρχιζα απο εκει που πρωτογνωριστηκαμε,ολα και τιποτα δε θα ηθελα μονο εσενα οπως ησουν και οπως εισαι.Σε θελω παλι πισω σε εμένα,γύρνα.

ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ ΠΟΥ ΞΕΡΩ ΝΑ ΠΡΟΦΕΡΩ ,ΜΟΝΟ ΤΟ αντιο ΠΟΝΑΕΙ ΤΟΣΟ.....

Συνέχεια στα όρια
κουράζομαι κι εγώ
να σε ταξιδεύω
και να ναυαγώ...

κούμπωσέ με αν θες

τα 'παμε και χθες
δεν ενώνονται εύκολα οι ζωές

μπορείς να φύγεις πρώτα εσύ
μετά σ'ακολουθώ
κάποιος μένει πάντα στο βυθό
σήμερα εσύ, αύριο εγώ
τώρα όμως πρέπει να ντυθώ

κούμπωσέ με τώρα
θα καλέσω ένα ταξί
κάποιος κάνει πάντα την αρχή
κάτσε μια στιγμή
δωσ'μου ένα φιλί
κάτι να 'χω για τη διαδρομή

συνέχεια στα όρια
λες κι είναι για κακό
να 'ναι μια φορά κανονικό
πού 'ναι τα κλειδιά
δε σου λέω γεια
όταν φεύγεις το 'χω γρουσουζιά

κούμπωσέ με τώρα
θα καλέσω ένα ταξί
κάποιος κάνει πάντα την αρχή
σήμερα εσύ, αύριο εγώ
κάτι όμως πρέπει να σου πω

συνέχεια στα όρια
δεν έχω τι να πω
πάρε με το βράδυ
ρώτα με αν σ' αγαπώ

άλλο ένα φιλί
ήρθε το ταξί
κι όλο δυσκολεύει πιο πολύ...
άλλο ένα φιλί
ήρθε το ταξί
κι όλο δυσκολεύει πιο πολύ...

my heart it breaks every step that I take...

Ποιος ξερει να μου πει για τη ζωη;οποιον και να ρωτησεις θα παρεις διαφορες απαντησεις,αναλογα με αυτα που βιωσε και βιωνει.
Η ζωη εχει ανηφορα και κατηφορα,η ζωη ειναι ολη μια δοκιμασια,δοκιμαζομαστε απ'τη μερα της γεννησης μας,μαθαινουμε να περπαταμε με αργα σταθερα βηματα,μεχρι να φτασουμε εκει που πραγματικα επιθυμουμε,αγκαλιες,φιλια,κλαματα,γελια,ανθρωποι ερχονται και φευγουν,μια πορτα ξεκλειδωτη η ζωη μας που μπαινοβγαινουμε τακτικα ποτε σε δωματια λυπης ποτε σε δωματια χαρας...
Ανηφορες και κατηφορες ειναι η ζωη μας,μονο που βρισκονται στον ιδιο δρομο,στην ιδια ανεξηγητη ευθεια...και ο θανατος μια δοκιμασια και αυτη,απο μονη της,ατοφια,τοσο αδικη,τοσο αναπαντεχη...
Καποια μου ψιθυρισε στο αυτι σε μια στιγμη που ειχε σταματησει ο χρονος γυρω μου και θυμαμαι μου ειπε οτι ο θανατος ειναι το τελος μιας εποχης και η αρχη μιας αλλης...

Δε ξερω αν αρχισε μεσα μου η αναγεννηση μιας αλλης εποχης,εχω σταματησει να νιωθω το τελευταιο καιρο,σα να εχουν παγωσει τα σωθικα μου,σα μη θελω να ζω τη πραγματικοτητα που μου σερβιρε η ανωτερη δυναμη που οριζει την υπαρξη μας.
Οποια εποχη και να διανυω δε μου αρεσει καθολου και την παρομοιαζω σαν ενα κακο ονειρο που οπου να'ναι θα ξυπνησω.
Παει τοσος καιρος που εχω ν'ακουσω τον ευατο μου να γελαει δυνατα,είναι που εφυγες μακρια και πηρες μαζι σου ολα τα αστεια της ζωης.
Ακομα δεν εχω παψει να ελπιζω,να περιμενω να γυρισεις.......
Παει τοσος καιρος που εχω ν'ακουσω τη καρδια μου να χτυπα τοσο γρηγορα,μια φορα συνεβη χθες,ειχα βαλει να δω ενα βιντεο και περιμενα να εμφανιστεις στην οθονη,περιμενα να δω το βλεμμα σου να κοιταζει το φακο και η καρδια μου κοντεψε να σπασει.Μακαρι να ησουν τωρα εδω,μακαρι να ερχοσουν για ενα λεπτο,να σε δω να σου μιλησω,να σου δωσω τη πολυποθητη αγκαλια που δε σου εδωσα και υστερα ας εφευγες ξανα για τους ουρανους...
Μου λειπεις αβασταχτα πολυ και οτι κι αν κανω ολες οι σκεψεις μου κρυβουν μια κρυφη ελπιδα οτι θα σε συναντησω παλι,οτι ολα ειναι μια τεραστια φαρσα,οτι θα'ρθεις ξανα σα τη βροχη,σα τα πουλια και θα κουρνιασεις παλι πισω στις αγκαλιες μας.

 "Born To Die"

What?
Who me?
What?

Feet don't fail me now
Take me to the finish line
Oh my heart it breaks every step that I take
But I'm hoping at the gates,
They'll tell me that you're mine

Walking through the city streets
Is it by mistake or design
I feel so alone on the Friday nights
Can you make it feel like home, if I tell you you're mine
It's like I told you honey

Don't make me sad, don't make me cry
Sometimes love is not enough and the road gets tough
I don't know why
Keep making me laugh
Let's go get high
The road is long, we carry on
Try to have fun in the meantime

Come on take a walk on the wild side
Let me kiss you hard in the pouring rain
You like your girls insane
Choose your last words, this is the last time
Cause you and I, we were born to die

Lost but now I am found
I can see but once I was blind
I was so confused as a little child
Trying to take what I could get
Scared that I couldn't find
All the answers honey

Don't make me sad, don't make me cry
Sometimes love is not enough and the road gets tough
I don't know why
Keep making me laugh
Let's go get high
The road is long, we carry on
Try to have fun in the meantime

Come on take a walk on the wild side
Let me kiss you hard in the pouring rain
You like your girls insane
Choose your last words,
This is the last time
Cause you and I
We were born to die [x3]

Come on and take a walk on the wild side
Let me kiss you hard in the pouring rain
You like your girls insane

Don't make me sad, don't make me cry
Sometimes love is not enough and the road gets tough
I don't know why
Keep making me laugh
Let's go get high
The road is long, we carry on
Try to have fun in the meantime

Come on take a walk on the wild side
Let me kiss you hard in the pouring rain
You like your girls insane...
Choose your last words,
This is the last time
Cause you and I
We were born to die

Κι αν έφυγες,είσαι εδώ,μέσα μας ακόμα.

Στα χέρια της μητέρας μου, κοιμόταν ο πατέρας μου.
Και η ζωή ξημερώνει στα παιδικά μου μάτια.
Και το πρωί που έφευγε, μια ακτίνα του ήλιου ξέφευγε.
Και χόρευε στο βήμα του αργά στα σκαλοπάτια.

Στο μεσιανό του δάκτυλο μια φαγωμένη βέρα.
Κι ανάμεσα στα χείλη του μια ήσυχη γραμμή.
Δε μίλαγε μα δάκρυζε, στην πρώτη καλημέρα.
 
Λόγια είναι τα δάκρυα, κρυμμένα στα κορμί...

Τους δρόμους που περπάταγε, ασίκικα τους πάταγε.
Κι ας ήταν ο πατέρας μου σκαρί συνηθισμένο.
Στους ουρανούς αρμένισε και το σακάκι ανέμισε.
 
Καιρός πάει που έφυγε μα εγώ τον περιμένω...

Στίχοι:  

Ηλίας Κατσούλης

Μουσική:  

Παντελής Θαλασσινός