Everything's Better in the Rain

οι δεικτες του ρολογιου σταματημενοι.

ο σφυγμος στο  αψυχο σωμα ομως...
σαν χτυπος ρολογιου,σφυροκοπα.

ο ουρανος γεματος συννεφα μελαγχολιας.

οι ανασες λιγοστευουν..με μια μονο σκεψη...με μια μονο λεξη...

μα οχι...δε θα χαθω..

αναπνεω και παλι...

αναβω τσιγαρο να συνελθω.

αφηνω το δηλητηριο της νικοτινης να με κανει ερμαιο της.

το σβηνω..αναβω δευτερο.τριτο.τεταρτο...
φυσαω δυνατα και σχηματιζω συννεφα καπνου...
μενω να τα κοιταζω...
 εικονες,συμβολα,στιγμες,μορφες,χρωματα,τοπια,παραδεισοι...
ποσα εφτιαξα με το νου.
απειρα παιχνιδια που παιζει το μυαλο.
επειτα μενουν μονο...
οι σταχτες...ή αλλιως οι κλεμμενες στιγμες.

οι πεταμενες γοπες...ή αλλιως οι ημιτελεις πραξεις.

εκει κατω απο τη βροχη...
αδειαζω ανασες...γεμιζω ελπιδες...
αδειαζω αρνηση...γεμιζω ενοχη...
εκει στο υγρο μου σωμα,στεγνωνουν οι σταγονες θλιψης...
γευομαι στα χειλη το λυτρωτικο φιλι του ανεμου...χωρις δισταγμο...
αφηνομαι στην αγκαλια της νυχτας και περιμενω...περιμενω...
να βρεξει ο ουρανος σταλες λησμονιας....
περιμενω...τη ψυχη να δροσιστει ξανα...
εκει κατω απο τη βροχη...
ενα βημα εμεινε,για να βγω απο το λασπωμενο δρομο του πονου...
και να χαθω σ'εκεινο το λαβυρινθο ζωης..
να μεινω εκει...να περιφερομαι...και να κοιταζω απο τις χαραμαδες οπως κανω παντα.

                                                           
Υ.Γ Everything's Better in the Rain...

just leave me alone...

ενα ψεμα...μια αυταπατη...μια ψευδαισθηση...ενα κακο ονειρο...
ενα ωραιο περιτυλιγμα με κενο περιεχομενο...

μια φανταστικη οαση στην ερημο...

μια κινουμενη αμμος που στερει την ισορροπια μου...
την ελευθερια μου.

ενας δειλος στρατιωτης που πολεμαει για λαθος μαχη...

 τα μονα του οπλα...το ψεμα...το κρυφτο...

το αλλοθι του;

τα λογια.

λογια καλογραμμενα..με δοσεις εγωκεντρισμου...
και δηθεν αισθηματων.

οι σκιες δεν εχουν ψυχη...οι σκιες δε αγαπανε.

αρνουνται να ανοιξουν τις παλαμες τους στα ψιχουλα αγαπης.

αρνουνται να θυσιαστουν,να ρισκαρουν,να αναγεννηθουν στο φως της μερας.

.....

δε ξερεις να παιζεις σωστα..."φιλε"
παιζεις με ευθραστα αισθηματα.

δε γνωρισες το σκοπο...δεν αγγιξες καν το στοχο.

ρεκορ στην αγνοια κατειχες.

δε σου εμαθαν οτι...

υπαρχει και ο πονος στα συναισθηματα.

δε υπαρχουν αλλες ερωτησεις...αλλες απαντησεις...αλλες περιπλανησεις στο μυθικο κοσμο σου.

αυτο εισαι...αυτο ησουν...αυτο θες να εισαι...
ενας μεγαλος μυθος.

εισαι αυτο που κυνηγας...λατρευεις αυτο που σε αρρωσταινει...που σε σκοτωνει...

αυτοκαταστρεφεσαι.
λυπαμαι δε εχω αλλο θανατο να σου δωσω.

μα αν θυμηθεις..μη κλαψεις.

οι αντρες δε κλαινε.

μη ζητας ευκαιριες.
μη γυρισεις.
μη κοιταξεις.
δε με συναντησες ποτε.
δε δοθηκες ποτε.

αυτο επελεξες.

η απουσια σου να γινει αιωνια.
να με μαστιγωνει διχως οικτο.

σβησε με απο τη λιστα των δεδομενων σου και απλα αλλαξε σελιδα.

ισως στην επομενη βρεις καλυτερη συμπαικρια...

που θα'ναι λιγοτερο αφελης απο εμενα...
λιγοτερο απαιτητικη...
και περισσοτερο ρομαντικη,που θα πιστευει στα παραμυθια.

καντο!

κλεισε τα ματια και κανε delete.

αυτο δε κανεις παντα;

δε θ'αλλαξεις...

να μην αλλαξεις...

να μεινετε αχωριστοι...

εσυ και ο ευατος σου.

αναπτυξατε αρρηκτους δεσμους.

so...

keep going...

just leave me alone...!!!

Υ.Γ θα λειψω για λιγο καιρο...για να βρω εκεινο το κομματι του παζλ...
το "κομματι" της δυναμης,που θα με κανει να γραψω ξανα.

Να προσεχετε.

μηπως εχεις χαθει μεσα σε δρομους που καινε;

γραφω...σβηνω...φευγω...επιστρεφω...

Ποιος εκλεψε τις απαντησεις που ψαχνω;

το λυσσαρι κρυμμενο...φυλαγμενο στο θηκαρι των σκεψεων.

Αχ..αυτες οι σκεψεις...

αν τις αφησεις...να σε κυριευσουν...

μπορουν να σε εκτροχιασουν...

Ποιος μπορει να δει με ματια ανοιχτα μεσα στο σκοταδι;

Ποιος αντεχει να πουλησει τη ψυχη του για να ζησει μια μοναδικη στιγμη;

...επιστρεφω...γραφω...σβηνω...φευγω...

δ ε ι λ ι α...

εξι γραμματα με εκαναν υποχειριο τους.

...

Τουτη την ιστορια ποιος τολμαει να τη κρατησει ζωντανη;

Ποιος της χαριζει πνοη;

σε ποιο μονοπατι οδηγει;

ή μηπως χαθηκες κι εσυ;

οι λεξεις συνθετουν προσωρινα τα σκορπια κομματια του νου.

κομματια αταιριαστα μεταξυ τους...

που συγκρουονται συνεχως.

λογικη 
και
συναισθημα...

...φιλοι και εχθροι...

τουτο το παιχνιδι σε ποιο ημιχρονο τελειωνει;

Αυτη η σιωπη ποτε σπαει;