ΦΥΓΕ ΕΣΥ(2008)...ΕΛΑ ΕΣΥ(2009)

Αλλος ενας χρονος κοντευει να φυγει και να μας προσπερασει...Ενας ακομα κυκλος θα κλεισει..ενας κυκλος που περιεχει γεγονοτα ευχαριστα,δυσαρεστα,σημαντικα,ασημαντα,σοβαρα,αστεια...


Καθομαι αποψε διπλα στο τζακι,με τα φωτα σβηστα.εχω αναψει μερικα κερια,το φως τους τρεμοπαιζει και δινει γλυκες αποχρωσεις στο χωρο..τα εκατονταδες λαμπακια του χριστουγεννιατικου δεντρου..
ολος αυτος ο συνδυασμος χρωματων,με ζαλιζει..
στο ενα χερι κραταω τη κουπα με το καφε (κρυωσε,κιολας;) και στο αλλο ενα τετραδιο μ'ενα στυλο..σκεφτομαι και πρεπει να σημειωσω τι δωρο πρεπει να παρω στο καθενα ξεχωριστα..μ'αρεσει να κανω δωρα στους ανθρωπους που αγαπω..μ'αρεσει να δινω ευχαριστηση στους αλλους ,να καθρεφτιζεται στα προσωπα τους η αγωνια...η ικανοποιηση.Δε θελω ανταλλαγμα.Το ευχαριστω μου φτανει,γεμιζει η ψυχη μου ευχαριστω και δε θελει υλη για ανταλλαγμα.Ευχαριστει κι αυτη σιωπηλα.Ολες τις γιορτες παντα με επιανε μελαγχολια...Δε μπορω να αποδωσω καπου το γιατι.Ισως γιατι...ισως να ζητουσα αλλα πραγματα απο αυτα που πραγματικα μου συνεβησαν...τι να γινει ειναι απροβλεπτος ο τροχος της ζωης..γυριζει..ολο γυριζει και δε ξερεις ποτε που θα σταματησει..
Το ραδιοφωνο παιζει σιγανα...Το μυαλο ταξιδευει στους ηχους της μελωδιας..κανω τον απολογισμο μου..θα προσπαθησω να μη βαζω χρονοδιαγραμματα στο εξης.



αποψε..εψαχνα απεγνωσμενα να βρω το συνθετη του τραγουδιου που ακους...δεν ηταν δα και δυσκολο...

''Αχ η αγάπη που χάθηκε στη σκόνη

Αχ το φεγγάρι που έσβησε τ' ασημένιο φεγγάρι

η αγάπη που χάθηκε στη σκόνη

η ζωή που χάθηκε στη σκόνη

Η μέρα μου έρημη

κίτρινη μέρα

χαρές που βουλιάξατε

πνιγμένες χαρές μου

Ζωή μου που καίγεσαι στον κίτρινο αέρα

η αγάπη που χάθηκε στη σκόνη

η ζωή που χάθηκε στη σκόνη''

στιχοι - ερμηνευτης:

Λαυρεντης Μαχαιριτσας

ΝΙΡΒΑΝΑ

Ολα μέσα μου ματώνουν κάθε βράδυ που ο Μορφέας σε φέρνει κοντά μου δεν ξυπνάω, δεν ονειρεύομαι μονάχα σε αισθάνομαι, σα λάβα που σιγοκαίει το κορμί μου τα φιλιά που δε ξεθωριάζουν αστέρια παντοτινά φωτίζουν...

Σκέφτομαι, μαγεύομαι, θυμάμαι, δεν ονειρεύτηκα βαθύτερη ομορφιά το χρώμα των στεναγμών σου, τη μεθυσμένη νύχτα των μαλλιών σου...

Αν ο έρωτας είναι θεός τότε τα μάτια σου είναι η θεά του...

Τρέμω, μέσα μου, φοβάμαι τη σπίθα που μένει άσβεστη και καίει...

Πέρασα θάλασσες,ερήμους και πελάγη, να την σβήσουν αδύνατο να γίνει, αλλά είναι η φλόγα που δε τρέμει, πύρινος εφιάλτης θα γίνει...

Μονάχα το χάδι και το φιλί σου η αγκαλιά και η πνοή σου μπορεί να την ορίσει.

Όλο στενεύει η φυλακή μου, όλο και μικραίνει και τώρα ακόμα τόσο καιρό μακριά μου αχτίδα φωτός δε φτερουγίζει έξω απο τη φυλακή μου δίχως να δω εκείνο το κορίτσι δίχως να νοιώσω την ανάσα της να με εγκλωβίζει...

Κοίταξε γύρω σου, ψάξε μέσα σου, νοιώσε την πλημμύρα...

Άσε την ψυχή μου να σε κατακλύσει άσε την καρδιά μου να σε γεμίσει με ότι ομορφότερο, ότι βαθύτερο έχει νοιώσει άνθρωπος που τον έχει δει το φώς...

Λίγο το φως μέσα σου, όμως αρκεί με την αγάπη σου σημάδι, δείξε μου το δρόμο για τους χαμενους κήπους και άσε με να μας οδηγήσω μαζί στη θάλασσα, τη νιρβάνα μας...

Υ.Γ1 Αυτο μου το χαρισε - εγραψε ενας πολυ καλος και αγαπημενος μου φιλος .μου ζητησε να το φυλαξω..να μη το δειξω σε κανεναν..ειναι τοσο υπεροχο ομως..

ΣΥΓΧΩΡΕΣΕ ΜΕ...δε τηρησα αυτο που ειπα..

ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΨΥΧΗ ΜΟΥ..

ΑΡΚΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕ ΣΥΓΧΩΡΗΣΕΙΣ?

Υ.Γ 2 ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ EINAI ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ...

ΑΣ ΠΑΙΞΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ...

Προσκληθηκα απο τη καλη μου μπλογκοφιλη "σκορπινα" να παιξω ενα παιχνιδι..
10 πραγματα που απεχθανομαι και αλλα 10 που λατρευω...οφειλω να ομολογησω πως δυσκολευτηκα..ειναι τοοοσα πολλα..αλλα εκανα τη διαλογη μου και μετα απο εναν ουσιαστικο διαλογο με τον ευατο μου ξεκινω :

ΑΠΕΧΘΑΝΟΜΑΙ

1. το "δηθεν περιτυλιγμα"και το περιεχομενο να αποδεικνυεται..αδειο.(απογοητευτικο,ειλικρινα)
2. το να ειναι ο αλλος ασυνεπης..αλλο ειναι να σε στηνουν για 5 λεπτα και αλλο για ενα μισαωρο με αερα και βροχη(και ουτε ενα συγνωμη μετα.ασε μη τα θυμαμαι και συγχυζομαι!!!)
3. τη τσιγκουνια,τη μιζερια,το συνεχες ''μοιρολοι''...
4. τους ναρκισσους (ελεος!γεμισε ο τοπος..οχι αλλους!σας παρακαλω!)
5. τα "ψευτικα" χαμογελα
6. την αχαριστια
7. την απληστια,τη κοροιδια,τα "πισωπλατα"μαχαιρωματα.
8. την αδιαφορια..κοινως για τα παντα.απεχθανομαι τους κομπαρσους της ζωης.
9. το να καπνιζω παθητικα το καπνο που φουμαρει αλλος.
10. τη κακομεταχειριση των ζωων (συμπεριλαμβανομενων και ανθρωπων)

ΛΑΤΡΕΥΩ

1. τα γλυκα (οτιδηποτε εχει σοκολατα..γιαμ)
2. τα ταξιδια οπουδηποτε..ακομα και σε ενα απομερο χωριο..δε με νοιαζει.
3. τη απαλη μουσικη..να με νανουριζει..να με μελαγχολει(ειμαι μαζοχα ε;)
4. τα ακριβα δωρα (ειμαι και η βασιλισσα του ζωδιακου,μη ξεχνιομαστε)
5. τις εκπληξεις καθε ειδους
6. να διαβαζω μυθιστορηματα.. η να ακουω (παρα)μυθια ζωης(ειμαι καλη ακροατρια)
7. αυτους που ειναι φτωχοι στη τσεπη και πλουσιοι στα συναισθηματα...(σπανιζουν..)
8. το να χαριζω δωρα σε αυτους που αγαπω
9. να κανω τους αλλους να γελανε,ασχετως αν ξεφτιλιζομαι εγω..(ναι,ναι..μαζοχα ειπαμε)
10. τα ρεπο (και ποιος δε τα λατρευει;)

Mε τη σειρα μου ΠΡΟΣΚΑΛΩ ΚΑΙ ΠΡΟΚΑΛΩ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΝ ΤΟΥΣ :

gregory

Protoplastos

ΝΑΪΑΔΑ

jacki

jk in your life

(στ)ΑΓ(ον)Α (α)Π(ο) (βροχ)Η

Καθομαι παλι και γραφω για εσενα...
οχι για να σου ανακοινωσω τα νεα μου...οσο για να συρθει η ματια μου στις ιδιες γραμμες που θα συρθει και η δικη σου...

Ερχεται η ωρα που μονη πια,δε μπορω να κανω τιποτα για να γυρισω το χρονο πισω...τοτε τη μερα που σε γνωρισα...επεσα επανω σου οπως πεφτει η σταγονα στο τζαμι..εμεινα να σε κοιταζω για λιγο και μετα κυλησα...ισως και γιαυτο να μ' αρεσει τοσο πολυ η βροχη...

Κυλησα..δε λεω...ομως ειναι και καποιες μνημες,εικονες φωτεινες,σαν τον ηλιο που βγαινει μετα τη βροχη...που εισβαλλουν πανω μου τις πιο μαυρες νυχτες σαν σκληροι αρχαγγελοι και με κυκλωνουν,με λυγιζουν,με κανουν να θελω να τα παρατησω ολα για χαρη τους και να χαθω ξανα μεσα σου..να σε υποστω και να σε ξαναζησω..

Ολα και να σε ζητιανεψω ξανα...

Γι'αυτο σκαλιζω τα σφαλματα σου,τα ελαττωματα σου..τα μεγεθυνω επιτηδες μηπως ξεγελασω εμενα και με πεισω πως αντεχω μακρια σου...

Πιστεψε με,ο πιο μοναχικος δρομος στο κοσμο ειναι αυτος που με παιρνει μακρια σου...

Για πρωτη φορα,ενιωθα πως υπαρχει καποιος που με περιμενει..επιτελους ελεγα καποιος σηκωσε το βαρυ παπλωμα της μοναξιας μου και με ανακουφισε απο το βαρος του..

Αυτο το αισθημα με πλημμυριζε ενθουσιασμο...

θες να μαθεις τι επεμεινε;πλημμυρισα καλε μου..

βουλιαξα..

Παλι αρχισε να βρεχει...συγχωρεσε με..δεν εχω που να κρυφτω για να σε αποφυγω..δε θελω να σε αποφυγω...

Ας βρεχει λοιπον..

Της λησμονιας το βαλσαμο...

Αποψε θελω να πιω...
Ξεκιναει η βραδια...παντου κοσμος...βλεμματα που σε κοιτουν...ζευγαρια αγκαλιασμενα...
τα ποτηρια αδειαζουν...να δινει και να παιρνει ο χορος...θολωνει η σκεψη...σε εξουσιαζει το κρασι...δε σκεφτεσαι...παραπατας...τ'αφηνεις για αλλη μια φορα ολα..σβησμενα..στο τασακι σα ολες τις μισοτελειωμενες γοπες..εκει μεσα...ολα....

Τα φωτα σε τυφλωνουν...αρχιζεις να γελας...σαρδονιο γελιο...τους κοιτας ολους..νιωθεις τοσο ξενη στο πληθος..δε θα σε παρει απο κατω λες..μιλας..συστηνεσαι..λες αστεια...γελας δυνατα..κανεις δε σε παρεξηγει...γιατι να το κανει αλλωστε...δε σε ξερουν...
Σηκωνεσαι επανω..παραφερεσαι...σπας ενα ποτηρι...καταλαθος...ψεμματα..ηθελα να το σπασω...να σπασω τη πλανη που με περιβαλλει...

Χορευεις το τραγουδι σου..ολοι εχουν ενα δικο τους...φωναζεις..τραγουδας..περνας τα ''επιτρεπτα ορια"...

εγω θετω καθε φορα δικα μου..ειναι θεμα διαθεσης...ευφοριας..ποσο βαρυ φορτιο κουβαλας..

Η κανατα τελειωσε...φερε ακομα μια..γρηγορα...τωρα που μπορω να πιω...αργοτερα...θα κυλησει στο αιμα μου ο ορος της λογικης...θα εχει ξημερωσει..τοτε...δε κραταει πολυ η επιδραση...

Μαρεσει που με προσεχεις και ας μη στο λεω...

-Σε παρακαλω,μη πινεις αλλο θα ζαλιστεις!
-Ασε με,σου λεω,εγω θα πιω!
-Μετα εγω θα τη πληρωσω ομως!
-Ε πιες και εσυ τοτε να μη σου χρωσταω,δε θελω να χρωσταω σε κανεναν καταλαβες ρε?
-Ρε?......καλααααα..
Αυθαδιαζω,γινομαι επιθετικη...θηριο ανημερο..αν θες μπορεις να με δαμασεις..δε θελει κοπο..πιες μωρο μου λιγο...ασε τα πρεπει και τα μη...ασε τους τυπους..και νιωσε αυτο που νιωθω....

.................................................................................................................................................................

.................................................................................................................................................................

.................................................................................................................................................................

(Στις τελειες φανταστειτε οτι θελετε δε θυμαμαι)

Κλεινω τα ματια..βρισκομαι στο κρεβατι μου..με σκεπασες να μη σου κρυωσω..μαφησες να κοιμηθω..με κοιταζες..περιμενες να στο πω..στο ειπα..-δε θα ξαναπιω ποτε...(σκεφτομαι..ποτε μη λες ποτε.)

Τελειωσε και ο ορος...

αδι-ΕΞΟΔΟΣ

Το ξέρω πως δεν θα ξανάρθεις...

πάει καιρός που δεν με ψάχνεις...

έπαψα πια στο γυρισμό σου να ελπίζω...

σιγά σιγά στη μοναξιά μου συνηθίζω...

Δεν θέλω να σε ξαναδώ...

Να σε ξεχάσω προσπαθώ...

Μα είναι στιγμές που σ΄έχω ανάγκη...

κι άλλες στιγμές που σε μισώ...

πώς με κατάντησε η αγάπη...

μόνος-(η) τα βράδυα να περνώ...

Κουράστηκα να περιμένω...

τον εαυτό μου να παιδεύω...

να μην μπορώ απ΄τη σκιά σου να ξεφύγω...

σε αδιέξοδο μαζί σου καταλήγω...

Δεν θέλω να σε ξαναδώ...

να σε ξεχάσω προσπαθώ...





ΣΤΙΧΟΙ -ΜΟΥΣΙΚΗ
ΜΙΧΑΛΗΣ ΕΜΙΡΛΗΣ

Υ.Γ: απτ'αγαπημενα μου.